downloaden - Rhemaprint

Op de vraag van de engel kwam geen antwoord. Alle
schepsel zweeg stil, omdat het onwaardig en onmachtig
was dit grootse werk te begrijpen en uit te voeren.
Niemand in de hemel of de onzienlijke wereld, noch op de
aarde of de zienlijke wereld, noch onder de aarde in het
dodenrijk, durfde zich te verwaardigen de boekrol aan te
nemen en in te zien. Johannes werd diep bedroefd en
weende bitter.
Ook hij had grote verwachtingen van de toekomst. Hij
kende de profetieën met de belofte van een nieuwe hemel
en van een nieuwe aarde (Jes. 65:17), maar geen der
profeten had ooit inzicht gehad op welke wijze dit tot
stand zou komen.
Ja, zelfs tot op de dag van heden geloven vele christenen
dat dit herstel der schepping als bij toverslag geschiedt,
terwijl toch de hele zichtbare schepping van God het
bewijs levert, dat alles zich naar vaste wetten en gemaakt
bestek ontwikkelt. De droefheid van Johannes komt
overeen met die der Emmaüsgangers, die na het sterven
van Jezus gedesillusioneerd beleden: "Wij echter leefden
in de hoop, dat Hij het was, die Israël verlossen zou. Maar
met dit al is het thans reeds de derde dag" (Luc. 24:21).
Zoals Jezus Zelf de Emmaüsgangers troostte, zo komt hier
een der oudsten Johannes bemoedigen met de woorden:
"Ween niet". Hij wijst hem op Jezus, die hij noemt de
leeuw uit Juda’s stam en de wortel van David. Jacob
vergeleek op zijn sterfbed in een profetie zijn zoon Juda
met een leeuwenwelp, een leeuwin (Gen.49:9,10).
Zijn grote Zoon (Silo of Heerser) wordt hier dus
aangeduid als de leeuw uit Juda’s stam. Dit geeft de