downloaden - Rhemaprint

"Dat een ieder die de naam des Heren aanroept, behouden
zal worden, want op de berg Sion en te Jeruzalem zal
ontkoming zijn, zoals de Here gezegd heeft" (Joël 2:3 2).
2,3. En ik hoorde een stem uit de hemel als de stem van
vele wateren en als de stem van zware donder. En de stem,
die ik hoorde, was als van citerspelers, spelende op hun
citers; en zij zongen een nieuw gezang vóór de troon en
vóór de vierdieren en de oudsten; en niemand kon het
gezang leren dan de honderdvierenveertigduizend, de
losgekochten van de aarde.
Johannes zag in zijn visioen de
honderdvierenveertigduizend staande op de berg Sion,
maar hij hoorde bovendien hun stem in de geestelijke
wereld.
Hij vernam een geluid als het geruis van talrijke wateren,
als van een machtige waterval die zich in een diep ravijn
stort. Het komt uit de mond van de zangers, de "grote
schare, die niemand tellen kon, uit alle volk en stammen -
en natiën en talen" (7:9).
Deze menigte vormt dus een geestelijke eenheid, hoewel
er een rijke schakering in het geluid is. Hun gezang wordt
begeleid door harpspel. Er worden akkoorden aangeslagen
die als het daveren van de donder in de oren klinken. In
hoofdstuk 15:2 wordt erop gewezen, dat deze citerspelers
aan de glazen zee staan en het lied zingen van Mozes, de
knecht Gods, en het lied van het Lam. De doortocht door
de Schelfzee is immers het beeld van de laatste fase van de
grote verdrukking.
Gods volk is dan juichend doorgetrokken op de weg naar
zijn doel, terwijl de Farao-van-de-eindtijd met zijn wagens