downloaden - Rhemaprint

De stad behoort aan God toe, want zij bestaat uit volmaakt
rechtvaardigen, die door Jezus voor God zijn gekocht met
zijn bloed. De opdracht van Jezus is een tempel te
bouwen, waarin Vader en Zoon woning hebben gemaakt.
"Zijn huis zijn wij", indien wij vervuld zijn met de Heilige
Geest (Hebr. 3:6).
De wedergeboorte moet dus gevolgd worden door de doop
in de Heilige Geest en deze doop is weer de grondslag
voor een waardige wandel in de hemelse gewesten. Er
staat in de Statenvertaling in Efeziërs 1: 13: "In Welken gij
ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met
de Heilige Geest der belofte". De volgorde is dus:
"Bekeert u en een ieder van u late zich dopen, ... en gij zult
de gave des Heiligen Geestes ontvangen" (Hand. 2:38).
Bij het dopen van de gelovigen te Samaria bleek duidelijk,
dat dezen de Heilige Geest nog niet hadden ontvangen
(Hand. 8:16).
Deze Samaritanen waren dus levende stenen in de stad
Gods, die nog klaargemaakt moesten worden voor en
ingevoegd worden in de tempel Gods. De vraag rijst
waaraan Johannes de nederdalende heilige stad als het
hemelse Jeruzalem herkende. Vanwaar deze naam? Het is
wel duidelijk dat niet het aardse Jeruzalem in de eerste
plaats het beeld is, maar het hemelse, namelijk van de
bijna voltooide bruid des Lams. Maar wat bewoog de
ziener ertoe deze hemelstad de naam Jeruzalem te geven?
De apostel had natuurlijk het aardse Jeruzalem vanaf de
Olijfberg komende, menigmaal vanuit het oosten gezien.
De oostmuur der stad moet wel een majestueuze indruk