downloaden - Rhemaprint

Paulus het uitdrukte: "Of het in het lichaam was, weet ik
niet, of dat het buiten het lichaam was, weet ik niet" (2
Cor. 12:2).
Deze getuigen, deze zonen Gods die weggevoerd worden,
zijn de laatsten van hen "die in Christus gestorven zijn" en
"het eerst opstaan". Zij verrijzen evenwel op dezelfde
wijze als Jezus deed, namelijk met hun gestorven lichaam,
dat door de kracht van God tegelijkertijd omgezet wordt in
een geestelijk lichaam. In ditzelfde punt des tijds worden
ook de lichamen van de kinderen Gods, "de levenden, die
achterbleven", toen de zonen Gods werden gedood,
getransfigureerd, dat 1-5 verheerlijkt vervormd. Dit
ogenblik van het einde der eerste opstanding en de
daarmee gepaard gaande opname der gelovigen, wordt
aangegeven door het geklank van de laatste of zevende
bazuin. Eerst staat dus de wolk der getuigen op, dus zij die
reeds in Christus waren ontslapen en die bij Hem hun
intrek hadden genomen. Dezen bezitten wel een geestelijk
lichaam, een gebouw van God in de hemelen, niet met
handen gemaakt, een eeuwig huis (2 Cor. 5:1), maar hun
sterfelijk lichaam werd niet getransfigureerd, doch het was
teruggekeerd tot de aarde. Voor hen geldt: "Er wordt een
geestelijk lichaam opgewekt" (1 Cor. 5:44).
Hun natuurlijk lichaam kan niet worden opgewekt,
doordat dit reeds lang was vergaan en ontbonden. Bij hen
voegen zich op de roep van een luide stem, de opgestane
getuigen, én de levend achtergebleven kinderen Gods, die
in een punt des tijds worden veranderd. Dan heeft het
ganse lichaam van Christus onsterfelijkheid aangedaan en
is het in de hemelse gewesten met Hem verenigd en om
Hem geschaard.