downloaden - Rhemaprint

12-14. En zij had een grote en hoge muur en zij had
twaalf poorten en op de poorten twaalf engelen, en namen
op de poorten geschreven, welke zijn die van de twaalf
stammen der kinderen Israëls. Naar het oosten waren
driepoorten en naar het noorden waren driepoorten en
naar bet zuiden drie poorten en naar bet westen drie
poorten. En de muur der stad had twaalf
fundamenten en daarop de twaalf namen van de twaalf
apostelen des Lams.
Bij de beschrijving van het hemelse Jeruzalem mogen wij
niet vergeten dat deze stad beeld is van een geestelijke
realiteit. Wij moeten daarom niet trachten de symboliek
als stoffelijke werkelijkheid voor te stellen. Wij zouden
kunnen zeggen dat de hemelstad een gelijkenis is van het
Koninkrijk Gods: het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan
een enorme, schitterende stad op een zeer hoge berg. De
Herschepper bouwt zijn stad in de onzienlijke wereld niet
uit goud en edelstenen, maar uit levende stenen, die
tezamen worden gevoegd en waarmee de tempelmuur
eerst wordt opgebouwd en daarna de stad zelf.
Aangezien er geen tempel in het nieuwe Jeruzalem
gevonden wordt, is er alleen sprake van een tempelmuur,
rustend op twaalf fundamenten. Was bij het oude
Jeruzalem de tempelmuur slechts een gedeelte van de
stadsmuur, nu is de gehele muur tempelmuur en daardoor
is de heilige stad tempelstad geworden. Deze symbolische
plaats is opgebouwd uit de geestelijke lichamen van
mensen, waarin de Geest van God woont, verbonden met
ziel en geest. Daarom is er sprake van "Ievende stenen".
Jezus sprak in Johannes 14:2 over het huis zijns Vaders
met de vele woningen. Hij bedoelde hiermee dat de