Slachtoffer-en-de-Rechtspraak

pagina 104
een deel van de schadevergoeding als voorschot kan vorderen en
dat de strafrechter een (schade)bedrag bij wijze van voorschot
kan toewijzen. Slechts de voorzieningenrechter (kort gedingrechter)
wijst bedragen bij wijze van voorschot toe. In zijn uitspraak
van 19 maart 2002 oordeelde de Hoge Raad dat het oordeel van
de rechtbank dat de vordering van de benadeelde partijen voor
wat betreft het materiële en immateriële deel als voorschot
wordt toegewezen, aldus moet worden verstaan dat de gevorderde
bedragen strekken tot vergoeding van een gedeelte van
de schade die door de benadeelde partijen rechtstreeks is
geleden door het bewezen verklaarde feit en voorts dat de vorderingen
ten aanzien van die bedragen eenvoudig van aard zijn,
zodat zij zich lenen voor toewijzing door de strafrechter. 132
Betaling aan
benadeelde
Veroordelen tot betaling?
Bij toewijzing van de vordering of een gedeelte daarvan kan de
rechter volstaan met het opnemen in het dictum dat de rechter
een bepaald bedrag toewijst. Geen rechtsregel verzet zich er
tegen hieraan toe te voegen dat de verdachte (tevens) wordt
veroordeeld tot betaling van dit bedrag aan de benadeelde. 133
In civiele vonnissen is het gebruikelijk een toewijzing op dergelijke
wijze te formuleren. Feitelijk impliceert het toewijzen evenwel
dat verdachte wordt veroordeeld in de betaling aan de
benadeelde. Dit expliciet maken kan echter geen kwaad.
Uitsplitsen van
schadeposten in
vonnis van belang
Uitsplitsen toegewezen bedragen
Veelal bevat een vordering benadeelde partij verschillende schadeposten.
Het is van belang dat deze posten afzonderlijk worden
behandeld en dat in het vonnis inzichtelijk wordt gemaakt in
hoeverre ten aanzien van elke afzonderlijke post een bedrag
wordt toe- en/of afgewezen dan wel de benadeelde partij (deels)
niet-ontvankelijk wordt verklaard.
Het voorgaande is niet alleen van belang voor verdachte, benadeelde
partij en een eventuele hogere rechter of de civiele
rechter voor zover die krijgt te oordelen over het gedeelte van
de vordering waarin de benadeelde partij niet-ontvankelijk is
132 Hoge Raad 19 maart 2002, ECLI:NL:HR:2002:AD8963; NJ 2002, 497.
133 Hoge Raad 2 november 2010, ECLI:NL:HR:2010:BN2366 en Hoge Raad
20 maart 2012, ECLI:NL:HR:2012:BV3442.