Slachtoffer-en-de-Rechtspraak

pagina 170
De rechter mag een vordering benadeelde partij niet afwijzen
met de overweging dat hij al de schadevergoedingsmaatregel
oplegt. Wel is de rechter verplicht bij toewijzing van de vordering
benadeelde partij en de oplegging van de schadevergoedingsmaatregel
te bepalen dat de verdachte is gekweten van zijn
plicht tot schadeloosstelling van het slachtoffer indien en voor
zover hij heeft voldaan aan één van de hem opgelegde wijzen
van vergoeding van de door het slachtoffer geleden schade. 238
De rechter kan ook niet bepalen dat de schadevergoedingsmaatregel
een hoger bedrag beloopt dan volgt uit de bewezenverklaring.
239 Indien voor dezelfde schade zowel de vordering
benadeelde partij als de schadevergoedingsmaatregel wordt
toegewezen respectievelijk opgelegd, dient de rechter in het
vonnis tevens te bepalen dat wanneer de verdachte aan de ene
verplichting heeft voldaan hij gekweten is van de andere verplichting.
Sinds de inwerkingtreding van de Wet OM-afdoening op
1 februari 2008 kan de officier van justitie de schadevergoedingsmaatregel
ook bij het uitvaardigen van een strafbeschikking
aan de verdachte opleggen (artikel 36f lid 1 Sr). In de
praktijk is deze mogelijkheid nog niet geïmplementeerd.
Geen schadevergoedingsmaatregel
voor verdachten
jonger dan 14 jaar
De schadevergoedingsmaatregel mag niet worden opgelegd
aan verdachten die ten tijde van het plegen van het strafbare feit
de leeftijd van 14 jaar nog niet hadden bereikt. 240 Ook kan geen
schadevergoedingsmaatregel worden opgelegd ten aanzien van
de ouders van de verdachte die ten tijde van het plegen van het
strafbare feit de leeftijd van 14 jaar nog niet had bereikt en
tegen wie de vordering benadeelde partij is gericht. De wet
biedt (terecht) deze mogelijkheid niet.
Het opleggen van de maatregel naast de (gedeeltelijke) toewijzing
van de vordering van de benadeelde partij bewerkstelligt
dat de benadeelde partij niet zelf tot actie hoeft over te gaan
238 Hoge Raad 20 maart 2012, ECLI:NL:HR:2012:BV2855
239 Zie Hoge Raad 23 september 1997, NJ 1998, 102,
ECLI:NL:HR:1997:ZD0803, waarin de diefstal van goederen voor een
bedrag van NLG 1.075,- bewezen werd verklaard en de schadevergoedingsmaatregel
een bedrag van NLG 2.590,- beliep.
240 Hoge Raad 14 juni 2005, NJ 2006, 84, ECLI:NL:HR:2005:AT5801.