Slachtoffer-en-de-Rechtspraak

pagina 72
sen door middel van de audiovisuele opnamen van een verhoor.
Of deze maatregelen voldoende zijn dient te worden bezien in
het licht van de eerlijkheid van de procedure als geheel.
Uiteindelijk dient te worden bezien of de strafvervolging in zijn
totaliteit kan worden beschouwd als een eerlijk proces. 84
De wettelijke basis voor het inperken van het ondervragingsrecht
is te vinden in de artikelen 264 lid 1 onder b en 288 lid 1
onder b Sv. Het moet gaan om het gegronde vermoeden dat de
gezondheid of het welzijn van de getuige door het afleggen van
een verklaring ter terechtzitting in gevaar wordt gebracht en het
voorkomen van dit gevaar zwaarder weegt dan het belang om
de getuige ter terechtzitting te kunnen ondervragen.
Ten aanzien van de procedure van het horen van een getuige,
tevens zijnde slachtoffer, gelden geen afwijkende regels in het
strafproces. Wel zal de voorzitter moeten toezien op een correcte
bejegening van het slachtoffer (artikel 288a lid 2 Sv). In dat
kader kan de voorzitter beslissen dat de communicatie via hem
verloopt (artikel 272 lid 2 Sv) en vragen aldus door zijn tussenkomst
aan de getuige worden gesteld. Voorts komt de voorzitter
de bevoegdheid toe de beantwoording van een vraag te beletten
(artikel 293 lid 1 Sv). Hierbij kan gedacht worden aan vragen
waarbij de beantwoording nadeel aan de getuige kan berokkenen
of diens goede naam kan aantasten. Evenwel mag het
antwoord op een vraag niet belet worden wanneer daarmee
de betrouwbaarheid van de verklaring van de getuige wordt
getoetst. 85 Aan de officier van justitie en de verdachte dient
eerst de gelegenheid te worden geboden opmerkingen te
maken met betrekking tot een bepaalde vraag, voordat deze
wordt beantwoord (of belet), zo bepaalt artikel 293 lid 2 Sv.
Het bestek van dit boek leent zich niet voor een uitgebreidere
behandeling van voornoemde regelingen. Voor uitvoerigere
besprekingen zij verwezen naar T&C SV bij artikel 293 Sv en de
bekende handboeken.
Ten aanzien van het horen van minderjarige slachtoffers zijn de
84 O.a. EHRM 20 november 1989, NJ 1990, 245 (Kostovski).
85 HR 9 maart 2004, NJ 2004, 263.