Slachtoffer-en-de-Rechtspraak

pagina 120
4.3.1.5 Relativiteitsvereiste (geschonden norm moet strekken
tot bescherming tegen schade)
In het civiele recht vormt niet iedere onrechtmatige daad waardoor
aan een ander schade wordt toegebracht grond voor aansprakelijkheid
en een verplichting tot schadevergoeding.
Relativiteitsvereiste
Vereist is namelijk dat de geschonden norm strekt tot bescherming
tegen de schade zoals de benadeelde die heeft geleden.
Dit wordt wel aangeduid als het relativiteitsvereiste en is neergelegd
in artikel 6:163 BW.
Wanneer dit vereiste wordt toegepast op de categorie onrechtmatige
daad waarbij wordt gehandeld in strijd met een wettelijke
plicht - zoals het geval is bij het plegen van een strafbaar
feit -, zal aan de hand van het doel en de strekking van de
geschonden wettelijke norm moeten worden onderzocht tot
welke personen, tot welke schade en tot welke wijze van ontstaan
van de schade de met de geschonden norm beoogde
bescherming zich uitstrekt. Het gaat daarbij om de objectieve
strekking van de norm. Niet relevant is dus of de dader zelf
bedacht was op de belangen van de benadeelde partij die de
geschonden strafbepaling probeert te beschermen. Verder is
van belang dat aan het relativiteitsvereiste is voldaan als de
geschonden norm (de overtreden wetsbepaling) mede strekt tot
bescherming tegen schade zoals de benadeelde partij die stelt
te hebben geleden. Dit kan van belang zijn wanneer de norm
die een overtreden strafbepaling beoogt te beschermen meerdere
doeleinden heeft.
Beschermingsbereik
van de overtreden
strafbepaling is van
belang
Bij de beoordeling van de vordering die een benadeelde partij
in het kader van het strafproces heeft ingediend, is het beschermingsbereik
van de overtreden strafbepaling van belang bij de
vraag of sprake is van rechtstreekse schade tengevolge van het
strafbare feit (artikel 51f lid 1 en artikel 361 lid 2 onder b Sv). (zie
hierover ook paragraaf 4.2.2.2)
Tot slot is nog van belang dat het civiele recht de zogeheten
correctie Langemeijer kent, die er op neerkomt dat ondanks
strijd met een wettelijke norm die naar haar strekking geen
bescherming biedt tegen de geleden schade, toch aansprakelijk-