Slachtoffer-en-de-Rechtspraak

pagina 70
maar geeft tegelijk aan dat volstaan kan worden met de opmerking
dat het slachtoffer of de nabestaande zich heeft uitgelaten
over de gevolgen die het strafbare feit bij hem teweeg heeft
gebracht dan wel de gevolgen die het overlijden van het slachtoffer
bij hem teweeg heeft gebracht. 77
Wanneer de spreekgerechtigde blijk geeft bewijsrechtelijk
relevante informatie te hebben, kan het aangewezen zijn in het
kader van de waarheidsvinding de spreekgerechtigde als
getuige te horen.
Ook als in eerste aanleg geen gebruik is gemaakt van het
spreekrecht kan het slachtoffer of de nabestaande dat alsnog
doen in het kader van de behandeling van het hoger beroep.
Het slachtoffer dient dit in dat geval kenbaar te maken bij het
Openbaar Ministerie.
SSV kent geen
wettelijke regeling
Voor de schriftelijke slachtofferverklaring, die veel vaker aan de
orde is, bestaat geen wettelijke regeling. Strikt genomen kan elk
slachtoffer een schriftelijke slachtofferverklaring indienen, ook
bij delicten waarvoor geen spreekrecht bestaat. Nu de bedoeling
van de slachtofferverklaring is gelegen in het faciliteren van
slachtoffers om op enigerlei wijze toch hun verhaal kenbaar te
maken, wanneer zij zelf niet willen, kunnen of durven spreken,
lijkt het voor de hand te liggen ter terechtzitting slechts slachtofferverklaringen
te behandelen voor spreekwaardige delicten
en deze verklaring enkel te laten zien op de gevolgen die het
strafbare feit bij hen teweeg heeft gebracht.
Binnen rechtbanken wordt verschillend gedacht over de vraag
wie de schriftelijke slachtofferverklaring dient voor te lezen.
Nu het strikt genomen een processtuk betreft dat wordt voorgehouden,
zal uitgangspunt zijn dat de rechter het stuk voorleest.
Meestal wordt dit ook expliciet gevraagd in de schriftelijke
slachtofferverklaring. Er kunnen omstandigheden zijn die maken
dat de rechter zich niet geheel vrij voelt de slachtofferverklaring
met de benodigde empathie voor te dragen nu hij daarmee
de schijn van vooringenomenheid op zich zou kunnen laden.
Ditzelfde bezwaar kan overigens gelden voor de officier van
77 Hoge Raad 17 april 2007, ECLI:NL:HR:2007:AZ5671.