Slachtoffer-en-de-Rechtspraak
Slachtoffer-en-de-Rechtspraak
Slachtoffer-en-de-Rechtspraak
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
pagina 96<br />
7 <strong>de</strong>cember 1993. 114 Verdachte werd veroor<strong>de</strong>eld voor mishan<strong>de</strong>ling<br />
van <strong>de</strong> schoonzoon van <strong>de</strong> b<strong>en</strong>a<strong>de</strong>el<strong>de</strong> partij aangezi<strong>en</strong><br />
hij met e<strong>en</strong> gaspistool in di<strong>en</strong>s richting had geschot<strong>en</strong>. De b<strong>en</strong>a<strong>de</strong>el<strong>de</strong><br />
partij had vlakbij <strong>de</strong> schutter gestaan <strong>en</strong> had hierdoor<br />
gehoorbeschadiging<strong>en</strong> opgelop<strong>en</strong>. Het gerechtshof besliste<br />
echter dat <strong>de</strong> b<strong>en</strong>a<strong>de</strong>el<strong>de</strong> partij niet-ontvankelijk was in zijn vor<strong>de</strong>ring<br />
aangezi<strong>en</strong> het t<strong>en</strong>lastegeleg<strong>de</strong> feit alle<strong>en</strong> e<strong>en</strong> strafbaar<br />
feit gericht op <strong>de</strong> schoonzoon betrof. De Hoge Raad achtte dit<br />
<strong>de</strong> juiste maatstaf <strong>en</strong> liet het oor<strong>de</strong>el in stand.<br />
Claass<strong>en</strong>s <strong>en</strong> Wabeke 115 on<strong>de</strong>rscheid<strong>en</strong> drie bruikbare hulpregels<br />
voor het begrip ‘rechtstreekse scha<strong>de</strong>’ die elkaar <strong>de</strong>els<br />
overlapp<strong>en</strong>:<br />
– Relativiteit: is <strong>de</strong> b<strong>en</strong>a<strong>de</strong>el<strong>de</strong> getroff<strong>en</strong> in het belang dat<br />
door <strong>de</strong> geschond<strong>en</strong> strafbepaling wordt beschermd;<br />
– Subject (wie kan vor<strong>de</strong>r<strong>en</strong>): het subject moet in <strong>de</strong> bewez<strong>en</strong>verklaring<br />
word<strong>en</strong> geduid of aan <strong>de</strong> hand van <strong>de</strong> bewez<strong>en</strong>verklaring<br />
kunn<strong>en</strong> word<strong>en</strong> aangewez<strong>en</strong> als direct slachtoffer<br />
van het <strong>de</strong>lict;<br />
– Object (scha<strong>de</strong>): <strong>de</strong> scha<strong>de</strong> moet zijn veroorzaakt door het<br />
bewez<strong>en</strong> verklaar<strong>de</strong> feit, maar hoeft in <strong>de</strong> bewez<strong>en</strong>verklaring<br />
niet te zijn g<strong>en</strong>oemd of gespecificeerd.<br />
Hulpregels bepaling<br />
rechtstreekse scha<strong>de</strong><br />
Om na<strong>de</strong>re invulling te gev<strong>en</strong> aan het begrip ‘rechtstreekse<br />
scha<strong>de</strong>’ volgt e<strong>en</strong> aantal uitsprak<strong>en</strong> waaruit zal blijk<strong>en</strong> dat <strong>de</strong><br />
rechtspraak het criterium vrij ruim hanteert.<br />
In <strong>de</strong> zaak die t<strong>en</strong> grondslag lag aan het arrest van <strong>de</strong> Hoge<br />
Raad van 12 februari 2002 116 had e<strong>en</strong> bank zich als b<strong>en</strong>a<strong>de</strong>el<strong>de</strong><br />
partij gevoegd. De scha<strong>de</strong> die zij had geled<strong>en</strong>, bestond uit het<br />
aanvull<strong>en</strong> van het saldo op <strong>de</strong> rek<strong>en</strong>ing van A. Van <strong>de</strong>ze rek<strong>en</strong>ing<br />
was met e<strong>en</strong> valse betalingsopdracht geld naar <strong>de</strong> rek<strong>en</strong>ing<br />
van B gesluisd. B werd veroor<strong>de</strong>eld voor opzetheling. De Hoge<br />
Raad gaf in zijn arrest e<strong>en</strong> ruime uitleg aan het beschermings-<br />
114 Hoge Raad 7 <strong>de</strong>cember 1993, NJ 1994, 244.<br />
115 J.C.A.M. Claass<strong>en</strong>s <strong>en</strong> M.A. Wabeke, Scha<strong>de</strong>vergoeding voor slachtoffers<br />
in het strafproces, Zutph<strong>en</strong>, Studiec<strong>en</strong>trum Rechtspleging 2005,<br />
p. 55.<br />
116 Hoge Raad 12 februari 2002, ECLI:NL:HR:2002:AD6993.