Slachtoffer-en-de-Rechtspraak

pagina 111
4.3.1 Onrechtmatige daad
Volgens artikel 6:162 van het Burgerlijk Wetboek (verder: BW) is
degene die jegens een ander een onrechtmatige daad pleegt
welke hem kan worden toegerekend, verplicht de schade die de
ander dientengevolge lijdt, te vergoeden.
Voor aansprakelijkheid uit hoofde van een onrechtmatige daad
moet aan vijf vereisten zijn voldaan.
1 Er moet sprake zijn van een onrechtmatige daad.
2 Deze onrechtmatige daad moet aan de dader (verdachte)
kunnen worden toegerekend.
3 Er moet sprake zijn van (enige) geleden of nog te lijden schade.
4 Tussen de schade en de (onrechtmatige) daad moet een
causaal verband bestaan.
5 Er bestaat geen verplichting tot schadevergoeding wanneer
de geschonden norm niet strekt tot bescherming tegen de
schade zoals de benadeelde die heeft geleden (relativiteitsvereiste).
Vijf vereisten voor
onrechtmatige daad
Het laatste vereiste, neergelegd in artikel 6:163 BW, is negatief
geformuleerd; het ontbreken ervan moet worden gezien als een
omstandigheid waaronder de verplichting tot schadevergoeding
niet geldt.
4.3.1.1 Onrechtmatige daad
Artikel 6:162 lid 2 BW onderscheidt drie handelingen die een
onrechtmatige daad opleveren, namelijk een inbreuk op een
recht, een doen of een nalaten in strijd met een wettelijke plicht
en een doen of een nalaten in strijd met hetgeen volgens het
ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer betaamt.
Deze laatste categorie is de samenvoeging van wat voorheen
werd verstaan onder handelen in strijd met ‘de goede zeden’ en
‘de zorgvuldigheid die in het maatschappelijk verkeer betaamt’.
In een strafzaak is het de officier van justitie die stelt en bewijst
dat de verdachte een strafbaar feit heeft begaan en daarvoor
strafbaar is. In het geval de strafrechter vaststelt dat de verdachte
een strafbaar feit heeft begaan en daarvoor strafbaar is,
volgt daaruit dat de verdachte heeft gehandeld in strijd met de
wet, hetgeen een onrechtmatige daad oplevert.
Strafbaar feit levert
onrechtmatige daad
op