Slachtoffer-en-de-Rechtspraak

pagina 35
artikelen 240b, 247, 248a, 248b, 249, 250, 285, 285b, 300,
tweede en derde lid, 301 tweede en derde lid, 306, 307, 308 en
318 van het Wetboek van Strafrecht en artikel 6 van de
Wegenverkeerswet 1994 (artikel 51e lid 1 Sv).
Het spreekrecht is in artikel 51e Sv gekoppeld aan tenlastegelegde
feiten waardoor het spreekrecht niet ontleend kan worden
aan ad informandum feiten. In dit opzicht wijkt het spreekrecht
af van de rechten van de benadeelde partij, die zich ook uitstrekken
tot het strafbare feit waaromtrent in de dagvaarding is meegedeeld
dat zij door de verdachte zijn erkend en ter kennis van
de rechtbank zijn gebracht om bij de strafoplegging rekening
mee te houden (artikel 361lid 2 onder b Sv).
Ad informandum
feiten
Spreekgerechtigden
De kring van personen die gebruik kunnen maken van het
spreekrecht wordt in artikel 51e lid 2 Sv e.v. gedefinieerd.
Het betreft:
– het slachtoffer;
– de vader en moeder van een minderjarig slachtoffer die een
nauwe persoonlijke betrekking met dat slachtoffer hebben;
en
– personen die dat slachtoffer als behorende tot hun gezin
verzorgen en opvoeden en in een nauwe en persoonlijke
betrekking tot het kind staan.
Voorts bepaalt artikel 51e lid 3 en 4 Sv dat ook nabestaanden
het spreekrecht kunnen uitoefenen. Tot de nabestaanden worden
gerekend:
– de echtgenoot of geregistreerde partner dan wel een andere
levensgezel, en
– de bloedverwanten in de rechte lijn en die in de zijlijn tot de
vierde graad ingesloten (zie voor een tabel: paragraaf 2.1.1).
Het spreekrecht van bloedverwanten is beperkt tot drie personen.
Indien meer dan drie bloedverwanten te kennen hebben
gegeven het spreekrecht te willen uitoefenen, beslist de voorzitter
welke drie personen van dat recht gebruik mogen maken
(artikel 51e lid 4 Sv). Die beperking is ingegeven vanuit de