Tekst - Vlaams Parlement

Vlaams Parlement – Vragen en Antwoorden – Nr. 9 – 16 maart 2001 -1232-
van de belasting vrijgesteld indien hij een situatie
van overmacht kan bewijzen. Dit valt te beschouwen
als een algemene vrijstellingsgrond.
1. Is het feit dat het decreet van 22 december 1995
m.b.t. leegstaande en verkrotte woningen in een
algemene vrijstelling voorziet in geval van overmacht
en dat het decreet van 19 april 1995
m.b.t. leegstaande bedrijfsruimten dat niet doet,
niet te beschouwen als een discriminatie en dus
schending van het gelijkheidsbeginsel
2. Zo neen, is het onderscheid in behandeling redelijk
te verantwoorden Waarom voorziet het
decreet van 19 april 1995 niet in een dergelijke
vrijstelling
3. Wordt een aanslepende gerechtelijke procedure,
zoals bijvoorbeeld een vereffening, een verdeling
van een nalatenschap of het gedwongen
uit onverdeeldheid treden van mede-eigenaars,
beschouwd als overmacht
Antwoord
1 en 2. Het is niet nodig dat het decreet van 19
april 1995 zou voorzien in een algemene vrijstelling
in geval van overmacht zoals het decreet
van 22 december 1995 dat doet. Vrijstelling op
basis van overmacht, zelfs zonder decretale bepaling,
is mogelijk.
Immers, in administratieve zaken – dus ook in
het kader van het decreet op de leegstand bedrijfsruimten
– kan men zich steeds op een algemeen
rechtsbeginsel zoals dat van "overmacht"
beroepen. Bij de beoordeling van het
begrip "overmacht" volgt de administratie de
leer van de "ontoerekenbare onmogelijkheid",
waarbij in wezen wordt aangesloten bij het begrip
overmacht of dwang in strafzaken en in het
contractuele of buitencontractuele aansprakelijkheidsrecht.
Volgens deze leer moeten twee
voorwaarden voorhanden zijn opdat er sprake
kan zijn van overmacht: het objectief bestanddeel
(een onoverkomelijke gebeurtenis waarop
de belastingplichtige geen vat heeft) en het subjectief
bestanddeel (de belastingplichtige moet
hebben gehandeld zoals een normaal voorzichtig
en redelijk mens in dezelfde feitelijke omstandigheden
geplaatst).
Dienvolgens is er ook geen onderscheid in de
behandeling van de belastingplichtigen die vallen
onder de toepassing van het decreet van 22
december 1995 en van deze die vallen onder
toepassing van het decreet van 19 april 1995.
3. Het is best mogelijk dat bijvoorbeeld een
vereffening, een verdeling van nalatenschap of
een gedwongen uitonverdeeldheidtreding van
mede-eigenaars in een concreet dossier wordt
beschouwd als overmacht indien beide elementen
van overmacht bewezen zijn.
Het is echter aan de belastingplichtige om het
bewijs van overmacht te leveren, en aan de gemachtigde
ambtenaar om in geval van afwijzing
van het argument zijn beslissing te motiveren.
In ieder geval is een beslissing van een gemachtigde
ambtenaar waarbij ingeroepen overmacht
als ongegrond wordt afgewezen, nog vatbaar
voor een rechterlijk beroep.
Vraag nr. 22
van 6 december 2000
van de heer CARL DECALUWE
Onroerende voorheffing – Bezwaarschriften
Sinds de overheveling van de inning van de onroerende
voorheffing door de Vlaamse overheid naar
het Centrum voor Informatica Provincies Antwerpen
en Limburg (Cipal) zijn er veel problemen opgedoken
in verband met gegevens inzake gezinslast,
categorie bescheiden woning. Eigenaars moeten
kosten maken (bv. aangetekende brieven, ... )
om de fouten van de administratie recht te zetten.
1. Hoeveel bezwaren werden ingediend wegens
fouten van de administratie Welke evolutie is
er vast te stellen ten opzichte van de voorgaande
jaren
2. Hoe zal Cipal deze problemen rechtzetten
3. Hoe kunnen de eigenaars hun geld recupereren
Antwoord
1. Het aantal bezwaren van belastingplichtigen in
het kader van de onroerende voorheffing bedroeg
102.518 voor het aanslagjaar 1999 en
25.523 voor het aanslagjaar 2000, beide op
datum van 04 januari 2001. 56.745 bezwaren
tegen de aanslagen van 1999 waren terecht. De
bezwaarindieners kregen een positief antwoord.
Het is voorbarig nu reeds conclusies te trekken
voor het aanslagjaar 2000. Of een bezwaar