Tekst - Vlaams Parlement

Vlaams Parlement – Vragen en Antwoorden – Nr. 9 – 16 maart 2001 -1172-
Het systeem van buisfuiken werd nauwkeuriger
bestudeerd aan het CLO in Merelbeke (CLO :
Centrum voor Landbouwkundig Onderzoek –
red.). Bij een aantal ratten duurde het tot tien minuten
na onderdompeling vooraleer men de verdrinkingsdood
van het dier kon vaststellen. Dit
staat in fel contrast met de recente "Agreement on
International Humane Trapping Standards" (Europese
Commissie – 19.6.97), die voor dodende
vangmiddelen voorlopig nog een maximum van
300 seconden aanvaardt, maar dit verder wil verlagen
tot 180 seconden.
JOHAN SAUWENS
VLAAMS MINISTER
VAN BINNENLANDSE AANGELEGENHEDEN,
AMBTENARENZAKEN EN SPORT
Vraag nr. 60
van 14 december 2000
van de heer CHRIS VANDENBROEKE
Sociale huurwoningen – Verkiezingsaffiches
Tijdens de periode voorafgaand aan de verkiezingen
van 8 oktober jongstleden hebben nogal wat
mensen affiches voor politieke partijen en/of kandidaten
aan hun raam opgehangen.
Dit lijkt mij een uiting van zinvolle betrokkenheid
bij het democratisch verkiezingsgegeven.
Ik verneem echter dat een aantal bouwmaatschappijen
erkend door de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij
hebben gevraagd om deze affiches te verwijderen.
1. Hebben de bouwmaatschappijen als eigenaar
van sociale woningen of appartementen daartoe
het recht
2. Werd een dergelijke bepaling opgenomen in
een reglement of in het huurcontract Zo ja, is
dit dan niet strijdig met het recht op vrije meningsuiting
Antwoord
De typehuurovereenkomst van toepassing binnen
de sociale huursector, bevat geen enkele bepaling
die de huurders van een sociale woning verbiedt
om affiches voor politieke partijen en/of kandidaten
aan hun raam op te hangen (besluit van de
Vlaamse regering van 6 april 1995 tot vaststelling
van de typehuurovereenkomst voor de woningen
die toebehoren aan de door de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij
erkende sociale huisvestingsmaatschappijen
of aan de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij
zelf).
Op basis van de typehuurovereenkomst hebben de
socialehuisvestingsmaatschappijen, als eigenaars
van sociale woningen of appartementen, dan ook
het recht niet om de huurders te verbieden affiches
voor politieke partijen en/of kandidaten aan hun
raam op te hangen.
Of dergelijk verbod opgenomen is in de diverse reglementen
van inwendige orde die de socialehuisvestingsmaatschappijen
hanteren, is niet bekend.
Tevens is het zo dat de daarin voorkomende bepalingen
die strijdig zouden zijn met de beschikkingen
van de huurovereenkomst, evenwel voor nietgeschreven
worden gehouden.
Dit verbod zou ook inderdaad manifest strijdig zijn
met het recht op vrije meningsuiting. Artikel 19
van de GGW waarborgt de vrijheid om op elk gebied
zijn mening te uiten, behoudens bestraffing
van de misdrijven die ter gelegenheid van het gebruikmaken
van die vrijheid worden gepleegd.
"De vrijheid van eredienst, de vrije openbare uitoefening
ervan, alsmede de vrijheid om op elk gebied
zijn mening te uiten, zijn gewaarborgd, behoudens
bestraffing van de misdrijven die ter gelegenheid
van het gebruikmaken van die vrijheden worden
gepleegd").
Een gangbare definitie geven van het recht op meningsuiting
is niet eenvoudig. Deze vrijheid kan
worden omschreven als "het recht om aan zijn filosofische,
godsdienstige, politieke, persoonlijke of
ideologische overtuiging uiting te geven in woorden,
geschriften of gedragingen". De meningsuiting
kan bijgevolg op verschillende wijzen gebeuren,
zowel door het woord, als door het geschrift, als
door handelingen. Zodoende wordt niet alleen elke
vrije uitoefening van de cultus, maar verder elke
manifestatie op politiek, literair, artistiek, filosofisch
en wetenschappelijk vlak beschermd (Vande
Lanotte, J., Overzicht van het publiek recht, Brugge,
Die Keure, 1997, blz. 339-340).
De vrijheid van meningsuiting is evenwel geen onbeperkt
recht. Artikel 19 GGW bepaalt immers
uitdrukkelijk : "behoudens bestraffing van de misdrijven
die ter gelegenheid van het gebruikmaken
van die vrijheden worden gepleegd". Deze beperking
is in casu evenwel niet aan de orde.