testaments. - Koninklijke Bibliotheek

Opheldering van Hebr. III: 3 6. 5?11. 6: 4-6. 12: 15-17-—— Het isonzczaakniet om de fiandvafligheit der waare begenadigdente bewyzen, maar eeniglyk redenen tegeeven, waarom PAULUS , ftaande dit leerftuk,hier en elders zoo konne fpreeken? Hoegunftig Hy ook van de nieuwiings geftichteChrifteJyke Gemeintens denken en fpreekenmogte, was Hy egter geenszins daar op gerust, dat zy alle tot éónen toe opregte en welgegrondeChriftenen waren. Het was zeer welmooglyk, ja zelfs zeer te vreezen, det fommigeBelyders vroeger of Jaater afvielen, en daar •door toonen zouden, dat zy, wat zy ook nufcheenen , doch waarlyk tot het huis van Christusniet behoorden, zelfs nimmer behoort hadden,want dat is alleen waar. van hun, die volhardentot het einde toe. Voor den zoodanigenwaren foortgelyke fpreekwyzen zeer nuttig,om hen tot onderzoek te brengen, of zy hetgebouw hunner zaligheit wel zoo vast gegrondvesthadden, dat 'er geene vreeze van inftortingplaats hadde. —— Voor opregte Geloovigenv/as het nuttig dat hun ingefenerpt wierde, dat volharding tot het einde toe noodzakelykware tot Zaligheit, op dat zy te yverigeren beflendiger mogten zyn, om te waaken,te bidden en te ftryden tegen alles, wat henkonde doen veragteren. Een Chriften kan enmoet niet te vrceden zyn, met eenen goedenflant voor het teegenwoordige, maar ook aanhoudendezyne Zaligheit uitwerken met vreezeen beeving.§, 34. Het lust my niet uitvoeriger in deD sOp-