testaments. - Koninklijke Bibliotheek

6*a Opheldering van Hebr. IV: i%lteekene het Bybel- woord, zegt ze doch ookfomtyds het perfonele woord- En alhoeweldeeze zin wel meest-in den ftyl van JOANNESplaats hebbe, kan men doch niet bewyzen,dat niemand der H. Schry veren , dat PAULUSnimmer in die beteekenis van HST WOORD GODSgefprooken hebbe, (a) Daar by konde onzeapostel, die thans fenreefaan den Hebreeuwen,by wien die benaming van GODS ZOON zeer bekendwas, fnmk in en reeden voor het gebruikvan dezelve hier ter plaatfe, alwaar Hy vanden Apostel onzer belydenisfe (Hoofdft.. 3: 1/Vergeleeken met 4: 13'en 14.) eindigt tefpreeken, en vervolgens handelt van Hem alsHooge-Priester, hebben. -— Ook kan men ,naar myn inzien, dit verfchil niet afdoen , uitde gezegdens, welke in dit Vers van HET WOORDGODS gedaan worden; want, als men niet al teftyf wil zyn, dan zal men van weerskantentoeftemrnen, dat alle de gezegdens konnen gepastworden en op het Bybel-woord, betzyopdat geheel, Wet enEuangelie, of naast op hetEuangelie Vs. 2. Het zy op dien eed GodsVan IN ZYNE RUSTE NIET TE 2ULLEN INGAANHoofdft. 3: 11. 4: 5 en 11. en niet minder opO) De zeer geleerde J. & MARCK heeft opzettelykgetragt te bewyzen, dat PETRUS Hand. 10: 36. enPAULUS Hand. 13: 26. en EO: 32. in dien zin vanHUT WOORD gefprooken hebben. Exercit. I cxt. t. 3.Exercit. 36 en 37. Wy, die ïn niemanis woordenzweeren. maar ons door bewyzen laten overreeden,ftemmen met Hem niet in over Haud. 13: 26. maar welover Hand. ic: 30." en 20: 32, Zie' Oph. 2. d. overdie Tcxten.