testaments. - Koninklijke Bibliotheek

Opheldering van Hebr- IV: 12. 61hel zelfftandige woord Gods. Ja men zal, indienmen wat ede'moediger is, van beide zydentoegeven , dat fommige gezegdens^wel zoogoedop 'het GESPROOKEN woord fasfen (b. v. fcherplnydenderdan eenig twee-fnydent zwaait.Versel. Openb. 1: 16. 2: 12.), maar anderebeeter op het PERSONELE woord van God,zoo als vooral het teatfte „ en is een oordeelerder oedagten en der overleggingen des har-"feUJ? Eindélyk dunkt my, dat de Leezerniet tot eene gegronde vaslftelling vorderenzal door het voorgaande van s"Jpoftels redeveering,(van Hoofdft. 3: r. tot hier toe)met aandagr na te oogen. Want het zal aanden eeneli kant heen wel gepast en nadrukkelykvoorkomen, dat de ET. Schryver Vs. n.waarfchouwe tegen het ongeloof en de ongehoorzaamheitaan het Euangelie, welke zooftreng in de oude Israëliërs géftraft 1? gewordenuit aanmerking van het leevendige enkranige, het fcherpfnydende en flreng beoordeelendevan DAT WOORD , dat hun verkondigtwierdt Vs. 2. maar jaan de andere zyde, zaltet Hem niet minder bevallen, dat de waar-