Burgers en bouwers: één front

48
Getuigenis.
Linda Boudry / Kenniscentrum Vlaamse steden
In de steden nog
meer inzetten op
een mix van functies
Over wonen in de steden wordt nog te vaak ongenuanceerd negatief geoordeeld,
aldus Linda Boudry, directeur van het Kenniscentrum Vlaamse Steden.
Leefbaarheid verhogen was de ambitie en toetssteen van het beleid dat steden
en de Vlaamse overheid de voorbije twintig jaar ontwikkelden. En dat heeft
zijn vruchten afgeworpen. Het werk is niet af, maar de woonomgeving kende
ontegensprekelijk een kwaliteitssprong. De stadsvernieuwing van de voorbije
twee decennia sloeg op publieke ruimte, woonpatrimonium, groenvoorzieningen,
speelruimte, voorzieningen zoals kinderopvang, bibliotheken en dienstencentra.
Gezinnen met kinderen blijven ondanks al die inspanningen een moeilijke
doelgroep. Diegenen die toch voor de stad opteren, worstelen met hoge woningprijzen
en wijken nog al te vaak noodgedwongen uit naar de rand. Er zijn dus nog
problemen, maar Linda Boudry ziet die eerder als opgaven voor de toekomst.
Linda Boudry richt daarbij ook een oproep tot de
sector: “Sommige ontwikkelaars en bouwpromotoren
maken van stedelijke verdichting hun waarmerk.
Vele andere blijven het klassieke huisje-tuintje-concept
huldigen, met een selectieve voorkeur
voor greenfields, precies omdat die zich gemakkelijk
tot die klassieke bouwconcepten lenen. Het
rendementsstreven blijft voor hen absoluut en het
enige criterium, waarbij de maatschappelijke kost
voor onder meer infrastructuurwerken en mobiliteit
wordt doorgeschoven naar de samenleving én de
toekomst.”
Denken aan nieuwe woonconcepten
Het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen zet op scherp
waar het in de toekomst in essentie over moet
gaan, geeft Linda Boudry aan: harde ruimtefuncties
zo veel mogelijk een plaats geven binnen het goed
gelegen bestaande ruimtebeslag, het rendement
van de ingenomen ruimte verhogen en de druk op
de open ruimte drastisch verminderen. Dat zal ook
van burgers een hele mentale switch vragen en de
bereidheid om los te komen van het ingewortelde
‘huisje, tuintje, oprit, op-de-buiten concept’.
Die switch komt er niet zonder slag of stoot. Dat
vraagt onderzoek naar en experimenteren met
nieuwe concepten die zowel een antwoord bieden
op het vlak van ruimtelijke kwaliteit als een vertaling
geven aan diepgewortelde woonwensen. Hoe
bij meer collectieve woonvormen toch de garantie
rond privacy qua buitenruimte inbouwen? Is het
nodig dat iedereen een eigen logeerkamer heeft
of is een gemeenschappelijke gastenkamer een
alternatief? Kunnen wasruimtes, tuinhuizen, en