Burgers en bouwers: één front

50
Getuigenis.
Peter Vanden Abeele / stad Gent
Samen de ruimte
bebouwen én
vrijhouden
Peter Vanden Abeele is de eerste stadsbouwmeester van Gent. Bij de invulling
van zijn functie wil hij niet alleen werken rond kwaliteitsbewaking, maar ook
rond kwaliteitsbegeleiding. De stadsbouwmeester definieert hij als iemand
die een helikopterzicht heeft en die door uiteenlopende elementen met elkaar
te verbinden, de kwaliteit kan verhogen. Hij ziet zich als adviseur, aanjager,
organisator en inspirator. Hij wil samen de stad bouwen, in overleg met de
verschillende stadsdiensten, maar ook met institutionele en professionele
bouwers.
Voor Peter Vanden Abeele gaat het bij de ontwikkeling
van Gent niet alleen om bijbouwen. Vrijhouden
is al even belangrijk. Peter Vanden Abeele: “We
moeten stoppen met gaten vullen en niet alles
willen volbouwen. We moeten selectief verdichten.
Daar is een kader voor nodig en een verfijning
van de structuurplannen. Het stedelijk weefsel is
poreus en biedt dus mogelijkheden voor kleinschalige
verdichtingsprojecten. Maar verdicht enkel
als dit lokale meerwaarde biedt. Een verdichting
moet voor de omwonenden ook bepaalde voordelen
opleveren. Naast de lasten moet de buurt ook
kunnen genieten van de lusten, bijvoorbeeld in de
vorm van een buurtpark. Dat kan bijvoorbeeld via
de creatie van een wijkfonds. Het geld dat in zo’n
fonds wordt gestort, moet dan wel rechtstreeks
de buurt ten goede komen en niet de stedelijke
of de Vlaamse begroting.” Bovendien kennen we
vandaag de noden van de toekomst niet. Vandaar
het nut, aldus Peter Vanden Abeele, om bepaalde
ruimtes niet of trager te ontwikkelen.
Overheidsgronden als hefboom
De overheid moet de publieke ruimte waarover
zij beschikt, maximaal als hefboom gebruiken. De
Nieuwe Dokken te Gent worden grotendeels op
private gronden gerealiseerd, maar de publieke
gronden waren daarbij wel van strategisch belang.
De laatste jaren werden in Gent al een aantal voor
de hand liggende grote terreinen herontwikkeld,
onder meer rond het spoorwegstation en op voormalige
industriële sites tussen stadscentrum en
periferie. Maar er zijn volgens Peter Vanden Abeele
nog tal van mogelijkheden: verouderde zorgsites,
bedrijventerreinen en onderwijscampussen. Ze liggen
verder van het centrum in de groeistad en hun