Türkiye Nüfus ve SaÄlık AraÅtırması, 2008 - Hacettepe Ãniversitesi ...
Türkiye Nüfus ve SaÄlık AraÅtırması, 2008 - Hacettepe Ãniversitesi ...
Türkiye Nüfus ve SaÄlık AraÅtırması, 2008 - Hacettepe Ãniversitesi ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
İstanbul’daki kadınlar eşleriyle eşit <strong>ve</strong>ya daha fazla eğitime sahiptirler (sırasıyla yüzde 61 <strong>ve</strong><br />
yüzde 60).<br />
En düşük eğitim düzeyindeki kadınlarda, eşler arasındaki eğitim farkı beklendiği gibi<br />
çok fazladır. Hiç okula gitmemiş <strong>ve</strong>ya ilkokulu bitirmemiş kadınların yüzde 85’inin eşleri<br />
kendilerinden daha iyi eğitimlidir. Diğer taraftan, en az ilköğretim ikinci kademe eğitime<br />
sahip kadınların yüzde 70’i eşleri ile eşit düzeyde <strong>ve</strong>ya eşlerinden daha fazla eğitime sahiptir.<br />
Hanehalkı refah düzeyi arttıkça, daha fazla kadın eşiyle eşit <strong>ve</strong>ya daha fazla eğitime sahip<br />
olmaktadır.<br />
13.2 Kadın İstihdamını Etkileyen Faktörler<br />
TNSA-<strong>2008</strong>’de, kadınların çalışma tarihçesinin birçok farklı yönüne ilişkin bilgi elde<br />
edilmiştir. Kadın istihdamının düzeyine <strong>ve</strong> kadınların mesleklerine ilişkin ayrıntılı bilgi<br />
Bölüm 3’te <strong>ve</strong>rilmektedir. Burada ise, kadının statüsünün belirlenmesinde önemli bir etken<br />
olan kadının istihdam fırsatlarını daha iyi anlamayı sağlayacak faktörler üzerinde<br />
durulmaktadır.<br />
13.2.1 Çalışmama <strong>ve</strong> İşten Ayrılma Nedenleri<br />
Tablo 13.2, araştırmadan önceki son 12 ay içinde çalışmayan kadınların bu süre<br />
içerisinde temel olarak çalışmama nedenlerinin yüzde dağılımını göstermektedir. Kadınların<br />
yüzde 31’i çalışmama nedenini çocuk bakımı olarak belirtmiş, bunu ev kadını olmak<br />
izlemiştir (yüzde 22). Kadınların beşte biri eşlerinin ya da ailelerinin çalışmalarına izin<br />
<strong>ve</strong>rmediğini belirtirken, yüzde 8’i de çalışmaya ihtiyacı olmadığını beyan etmiştir.<br />
Beklendiği gibi, temel çalışmama nedenini çocuk bakımı olarak belirten kadınların<br />
oranı, 20-34 yaş grubundaki kadınlarda, bu yaş grubundan daha genç <strong>ve</strong> daha büyük yaş<br />
gruplarında yer alan kadınlara kıyasla daha fazladır. Bölgeler arasında, çocuk bakımı en fazla<br />
Batı bölgesinde (yüzde 35) <strong>ve</strong> en az Doğu (yüzde 24) bölgesinde çalışmama nedeni olarak<br />
belirtilmiştir. Çalışmamanın temel nedeni olarak ev kadınlığını belirtenlerin oranı, kırsal<br />
alanlarda <strong>ve</strong> Doğu bölgesinde en yüksektir; eğitim <strong>ve</strong> refah düzeyinin artması ile de<br />
azalmaktadır. Çalışmasına izin <strong>ve</strong>rilmediğini belirten kadın yüzdesi 15-19 yaş grubundaki<br />
kadınlar <strong>ve</strong> hiç çocuğu olmayan kadınlar arasında en yüksektir (sırasıyla yüzde 32 <strong>ve</strong> yüzde<br />
29).<br />
TNSA-<strong>2008</strong>’de, 12 yaşından sonra en az altı ay çalışılan işlere ilişkin bilgi<br />
toplanmıştır. Tablo 13.3, 12 yaşından itibaren çalışmış ancak araştırma tarihinde çalışmayan<br />
kadınların işten ayrılma nedenlerine göre yüzde dağılımını <strong>ve</strong>rmektedir. Araştırma bulguları<br />
kadınların yüzde 27’sinin evlendiklerinde işten ayrıldıklarına işaret etmektedir. Beklendiği<br />
gibi, evlilik nedeniyle işten ayrılma genç, eğitim düzeyi düşük olan <strong>ve</strong> en düşük hanehalkı<br />
refah düzeyindeki kadınlarda daha fazladır. Gebelik <strong>ve</strong>ya çocuk bakımı (yüzde 11) nedeniyle<br />
işten ayrılan kadınların oranı, düşük ücret, sosyal gü<strong>ve</strong>nce olmadan çalışma <strong>ve</strong>ya işyerinin<br />
kapanması (yüzde 11) gibi işe bağlı nedenlerle de işlerinden ayrılan kadınların oranıyla<br />
aynıdır. Kadınların yüzde 10’u ise çalışmak istemediklerini belirtmişlerdir.<br />
Kadının Statüsü | 191