ŞUÛR

Bilinmez bir hedefe, ışıktan hızlı giden,
Her saniye genişleyen, evrensel derinlikler.
Bunca teknolojiyi ve aklı alt-üst eden,
Meçhûllerin kapısı, nice kara delikler.
Fizik, kimya, biyoloji, bütün bilim dalları,
Çok önceden yazılmış, Kur’ân’da birer birer.
Sosyoloji ve mantık, aklın bütün yolları,
Temelleri kazılmış, Kur’ân’da birer birer.
Böylesine aydınlığı, ileriyi gösteren,
Bu Kitap mı emretmiş, bize “geri kal” diye?
Bize, çağlar boyunca, gaflet, rehâvet veren,
Başkasının düdüğünü, asırlardır “çal” diye?
Bu Kitap mı emretmiş, sapık özentilerle,
Bu bâtıl inançları, sîneye çekin diye?
Bu Kitap mı emretmiş, miskin beklentilerle,
Uyku tohumlarını, gençlere ekin diye?
Bu Kitap mı emretmiş, ahlâk dışı yolları,
Mânevî mîrasları, pazarda satın diye?
Hak ve adâlet için, uyarırken kulları,
Vicdan terâzisini, kaldırıp atın diye?
“Her iki dünya için, gayretli olun” derken,
Bu Kitap mı emretmiş, sırt üstü yatın diye?
İlim, nerde olsa da, arayıp bulun derken,
Cehâlete bin türlü, bahâne katın diye?
Ey ! Gözleri görürken, körlük çeken fâniler,
Bu nasıl uykudur ki; bir ömür sürer gider?
Bunca varlık içinde, darlık çeken fâniler,
İmân açlığı varsa, cehâlet ürer gider.
1989
-193-