ŞUÛR

BEYTULLAH
Dediler ki: “böylesine
Özlenecek nesi var,
O Beytullah dediğin,
Değil mi ki, dört duvar?”
Dinlerken bu sözleri,
İrkilerek hayretle;
Dedim: haşretme Yâ Râbb,
Beni bu cehâletle...
Kör olmasa insanların
Kalp gözleri bu kadar;
O Kâinat Sarayını
Görürler mi dört duvar?
Bir saray ki;
Virânedir yanında tüm saraylar,
Bir saray ki;
Avizedir, O’na yıldızlar, aylar...
Bir saray ki; bezenmiş
Nûruyla meleklerin.
Mahşer yangınlarında,
Gölgesi öyle serin...
Doğusunda sonsuzlar,
Sonsuzlarda batısı..
Bir saray ki:
Yedi kat göklerdedir çatısı...
Kör olmasa insanların
Kalp gözleri bu kadar;
O Kâinat Sarayını
Görürler mi dört duvar ?
1999
-290-