ŞUÛR

Her gecenin peşinden, gündüzün gelmesini,
Uyanan bir tohumun, toprağı delmesini,
Yarattığı her kulun, ağlayıp gülmesini,
Her şeyi, denetleyen, gözeten RAKÎB dir O.
Bir gün kalırsan eğer, ortasında çöllerin,
Bil ki; yalnız değilsin, bilinmektedir yerin,
Bir içten duâ ile, açılırsa ellerin,
Çâresini verecek, son makâm MÛCÎB dir O.
O’nun sınırlarını, bilmeye akıl durur,
Bir harfine, denizler, mürekkep olsa kurur,
Sayısız belâlardan, kulunu, her an korur,
Genişliği, her yeri kaplayan VÂSİ’dir O.
Asla başıboş değil, yaratılan sonsuzlar,
Vâr edilen her zerre, her kürrede sebep var.
Bu muazzam dengede, tesâdüfler ne arar !
Sayısız hikmetlerin, sahibi HAKÎM dir O.
Kâinatta her nesne, sevgisiyle beslenir,
Her zerre zikrederek, yalnız O’na seslenir,
O’na îmân edenler, şefkatine yaslanır;
O’nu, bir seven kulu, bin seven VEDÛD tur O.
-385-