ŞUÛR

KUR’ÂN DİYOR Kİ:
Ailene namazı emret, kendin de ona sabırla devam et. Senden
rızık istemiyoruz; biz seni rızıklandırıyoruz. Güzel sonuç, takvâ iledir.
TÂ HÂ/132
Aşında bir damla, ne ter, ne emek,
Nerden bileceksin, “helâl” ne demek.
Değil fâiz denen, ateşten yemek;
Bin lûtuf sayardın, fakirliği sen,
Servet vebâlini, bir bilebilsen !
Oğlun, bir kumarbaz, esrar da caba,
Kızın, sokaklarda sığmıyor kaba.
Ey Kur’ân câhili, şuursuz baba;
Bu ihânetinden, ürperirdin sen,
Kur’ân’ın hükmünü, bir bilebilsen !
O yaşlı ananda, tutmuyor dizler,
Bir tas çorba versen, nemlenir gözler.
Değil ona her gün, iğneli sözler;
Taşırdın sırtında.. Bin yıl bile sen,
Cennet müjdesini, bir bilebilsen !
Ey şükür fakiri, doyumsuz insan,
Bilsen ki nankörlük, ne büyük hüsrân.
Değil, bu sayısız nîmete küfrân;
Öperdin.. O kuru ekmekleri sen,
Kerem Sahibi’ni, bir bilebilsen !
1997
-29-