ŞUÛR

KENDİNE GEL MÜSLÜMAN !
Sana “yobaz” dediler, “adam olmaz” dediler;
Uygarlık mîrâsını, senden çalıp yediler.
Düzmece masallarla, uyuttular neslini;
“Çağdaș” denen çöplükte, beslediler nefsini.
Sana döndü namlular, bütün dünya toz-duman;
Daha ne bekliyorsun, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN !
Gör ki; İslâm’a karșı, küfür yine tek millet;
Birleșmiș milletlerin, kanındadır bu zillet.
Adâleti katleden siyonist ușakları;
Beș kıtada boğuyor, o mazlum kușakları.
Gâfilleri, hüsrâna savuruyor bu harman;
Seni de savurmasın, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN !
“Diyalog” cambazları, seni hep aldattılar;
Bosna’da, Filistin’de, Vatikan’da sattılar.
Bil ki; șeref, haysiyet, bunlar için paradır;
Bunlar; pansuman değil, neșterlik bir yaradır.
Bir kıvılcımla yanar, bil ki koskoca orman;
Fitneler kol geziyor, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN !
Kaç asır, kukla gibi oynadılar seninle;
O iffet âbidesi, bedeninle, teninle.
“Leydi” tâcı taktılar, Batı’nın yosmasına;
Seni mahkûm ettiler, kölelik tasmasına.
Oysa, Kur’ân’da sana, “üstünsün” dedi Rahmân;
Bu ne büyük bir șeref, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN !
-422-