ŞUÛR

KUR’ÂN DİYOR Kİ:
Ey insanlar ! Rabb’inize karşı gelmekten sakının. Ne babanın evlâdı, ne
evlâdın babası nâmına bir şey ödeyemeyeceği günden çekinin...... Lokman/33
...... Azabı gördükleri zaman, o zalimleri bir görsen; “Geri dönmeye bir yol var
mı?” derler.
Şûra/44
Kişi o gün, kendi kardeşinden kaçar,
Abese/34
O gün insan, “kaçacak yer neresi?” diyecektir. Hayır, hayır ! (Kaçıp)
sığınacak yer yoktur.
Kıyamet/10,11
O gün cehenneme “Doldun mu?” deriz. O da “Daha var mı?” der. Kâf/30
Biz kıyamet günü için adalet terazileri kurarız da artık, hiç bir nefis hiç bir
şeyle haksızlığa uğramaz.......
Enbiya/47
Ne ana, baba, oğul, ne akraba, ne de eş,
Yedi kat yabancıdır, orada iki kardeş..
Kimi gömleği katran, kimi yüzünde ateş,
Pişmanlığın, geçersiz olduğu gündür O gün...
Artık, ne kral vardır, hükümranlık kuracak;
Ne de, bir köle vardır, ona boyun kıracak...
Kaçmak için ne mekân, ne adres var soracak,
Çârelerin, çâresiz kaldığı gündür O gün...
Ortaya, mîzân denen, has terâzi kurulur;
Allah’ın huzurunda, bölük bölük durulur;
Küçük, büyük, her zulmün, hesapları sorulur;
Dünyada gizlenenler, yüze vurulur O gün...
-224-