ŞUÛR

Fırtınalı denizden, kurtarırsın kulunu,
Bir şans daha verirsin, ve açarsın yolunu,
Lâkin; Sana eş koşar, cübbesini, çulunu,
Bu büyük nankörlüğü, reddederken o vicdân,
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !
Verdiğin aklı selim, kurtuluşu seçerken,
Kurtuluşun tek yolu, secdelerden geçerken,
Yaklaşan kıyâmete, âyetler and içerken,
Ve beklerken ölümü, yeryüzündeki her can,
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !
İçki, zina ve kumar, birer şeytan oltası,
Dünyaya hükmediyor, cehâletin sultası,
Din, câhilin elinde, oldu zulüm baltası,
Peygamber ahlâkını, emrederken o Kur’ân,
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !
Şeytan ki; unutturur, o mahşer dehşetini,
Gıybet ile yedirir, ölmüş kardeş etini.
Cehenneme yol eder, bu dünya servetini;
Davul zurna çalarak, gelirken bunca hüsrân;
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !
Çok şükür ! Rahmetinin, farkındayım nicedir,
Sensiz geçen sâniye, sabahsız bir gecedir.
Bilirim.. Senin affın, azâbından yücedir;
Yetmiyor kudretine, hiçbir söz, hiçbir lisan;
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !
2008
-279-