ŞUÛR

Göklerin çatısını, galaksilerden örer,
Bir gözün merceğinden, güneş, ay, yıldız girer,
Protonlar, nötronlar, nasıl çılgınca döner,
Akla gelen, gelmeyen, her şeye KÂDİR dir O.
Zannetme ki; O, yalnız, sonsuz âlemler kurar,
Bir mikroskop camına, eğil de, bak; neler var,
Bu âciz, kul kalemi, ancak, bu kadar yazar,
Sonsuz kere sonsuza, her an MUKTEDİR dir O.
Saf ve temiz kulunu, mükâfatta kayıran,
Bilenle bilmeyenin, farkını hep duyuran,
Her kula, ayrı, ayrı, basamaklar ayıran,
Öncelikler bahşeden, ulu MUKADDİM dir O.
Çalışmak, nasıl haksa, başarı da bir haktır,
Ne var ki; bazen yakın, bazen biraz uzaktır,
Buna râzı olmamak, şeytana has tuzaktır,
Tehiri, hayır kılan, yüce MUAHHİR dir O.
Kâinatta herşeyin, bir başlangıcı vardır,
Sonsuz zaman ve mekân, ne varsa, O’na dardır,
Bu ihtişam önünde, akıl, fikir, nâ’çardır,
İlki ve başlangıcı, olmayan EVVEL dir O.
-390-