ŞUÛR

Elli yaşımda ancak, voleyi vurabildim,
Hortumlar sayesinde, holdingi kurabildim.
Gerçi ucuza verdim, şerefin kilosunu,
Ama böyle kazandım, şu uçak filosunu...
Ey Azrâil ! Ne olur, bozulmasın pazarım.
Sana şöyle yüklüce, bir çek bile yazarım.
Şu masmavi havuzlu, sarayıma baksana,
O daracık mezarda, yazık olmaz mı bana?.
Bazen çoluk çocuğa, içimden kızıyorum,
Ölmemi bekliyorlar, inan ki; seziyorum.
Arkamdan göstermelik, iki damla gözyaşı,
Bir de şöyle büyükçe, yaldızlı mezar taşı.
Tahmin ediyorum ki; mevlid de okuturlar,
Ortalığı birazcık, gülsuyu kokuturlar.
Araya reklam konur; bir ilâhî aryası,
Mevlid bitince başlar, dedi-kodu furyası.
Etlerim, kemiklerim, didik didik edilir,
Ben az gelirsem eğer, köklerime gidilir...
Ey Azrâil ! İnan ki, hazırlığım yok daha,
Hele şu din konusu, çok karışık bir saha.
-32-