ŞUÛR

KUR’ÂN DİYOR Kİ:
De ki; yarattığı şeylerin şerrinden, karanlığı çöktüğü zaman gecenin
şerrinden, düğümlere üfürüp büyü yapan üfürükçülerin şerrinden ve
kıskandığı vakit, kıskanç kişinin şerrinden sabahın Rabb’ine sığınırım.
FELÂK /1,2,3,4.5
De ki: İnsanların kalplerine vesvese sokan, (insan, Allah’ı andığında)
pusuya çekilen cin ve insan şeytanının şerrinden, insanların Rabb’ine,
insanların Melik’ine, insanların İlâh’ına sığınırım.
NÂS / 1,2,3,4,5,6
Fal, büyü, cin değil, kurtuluş Hakk´ta,
Aradığın huzur; Nâs’ta, Felâk’ta.
Gel şu hezeyanı, artık bırak da;
‘Müşrik’ kime denir ? Bir daha düşün…
Aç kalsan, dönüp de, hüsrâna bakma
Ne can, ne cânânı, âhirde yakma.
“Kazandım” deyip de, yediğin lokma;
Haram mı, helâl mi? Bir daha düşün…
Nereye akıyor, bu insan seli?
Gerçeği görmeyen; ya kör, ya deli.
Dünyada sabırdır, cennet bedeli;
Değer mi, değmez mi? Bir daha düşün..
Akla kara, bir yürekte barınmaz,
Secde yoksa, kibir kiri arınmaz.
Hele îmân, kolay kolay korunmaz;
Bunları bir daha, bir daha düşün…
Düşmezdin.. Dengeyi, ilimle kursan,
Kur’ân mihengine, aklını vursan.
Yoksa.. Her doğruya, “ifrat” diyorsan;
Bir daha.. Bir daha.. Bir daha düşün...
1997
-228-