ŞUÛR

O gün, binlerce yıllık putlar devriliyordu,
Bizans’ın bâtıl yüzü, Hakk’a çevriliyordu.
O gün, baștan yazıldı, nice insan hakları,
Gönderlere çekildi, adâlet bayrakları.
Özgürlüğü, İslam’a emanetti her canın;
Gülüyordu çehresi, o gün Ayasofya’nın.
Mağfiret sağnakları, kubbeden tașıyordu;
Ayasofya, Kur’ân’la vuslatı yașıyordu.
Sarsıyordu gökleri, tekbirlerin sedâsı,
Arș’a kadar yükseldi, șükürlerin edâsı.
O gün ehl-i cehâlet, faziletle barıștı,
Gönüller, merhametin zirvesinde yarıștı.
O gün, imân erleri, mâsivadan geçerek,
“Ayasofya nâmustur” dediler and içerek.
Dünya șunu bilsin ki; Fatihler yașadıkça,
Bu destan yașayacak, görünüyor açıkça.
2015
-432-