ŞUÛR

Ayı kardeș her sözün, üstüne basa basa,
Dedi ki: “Geçerlidir burada babayasa.
Aslan, eğer kafaya koymuș ise koyunu;
Kendisi bulandırır, gider kendi suyunu.”
“Bak” dedi, “tam arkanda çağdaș kültür merkezi,
Beyin banyolarına sokuyoruz herkesi.”
Hiç kaçırmaz, eșiyle her konsere gidermiș,
Akbabalar korosu, onu çok etkilermiș.
Dokuzuncu senfoni, istiklal marșlarıymıș,
Mozart, Șopen, Bethoven, onun göz yașlarıymıș.
Babasından öğrenmiș, bas-bariton çalmayı,
Dedim ki: “Ne kadar da, asâletli bir ayı.”
O esnâda bir fare, çalılardan fırladı,
Kedinin pençesinde, acı acı hırladı.
Bunu görünce ayı, hafiften gülümsedi:
“Kedi-fare oyunu, burada yasal” dedi.
Baktım biraz ilerde, kalabalık bir gurup,
Biât edeceklermiș, aslana saygı durup.
Mahalle baskısından, șikâyetleri varmıș,
Bu tehlikeyle ancak, aslan bașa çıkarmıș.
Dostlarım.. Șu Paris’e, kalkıp gitmeye değer,
Bakın çağdaș hayvanlar, neler bașarmıș meğer.
Ürkütmesin sizleri, sesi üç beș çakalın,
İnsan olmak güzel șey, hepiniz hoșçakalın.
2008
-430-