ŞUÛR

İki günlük yol için, hemen sıvanır kollar;
Ve iğneden ipliğe, hazırlanır bavullar…
Bir yol var ki; hazırlık, düşünülmez nedense;
Musalla taşlarında, çalınırken davullar.
Sorsam da söyleme, dînini bana;
Korkuyorum, “müslümanım” demenden,
Şâman sirkesiyle, İslâm balını,
Korkuyorum.. Karıştırıp yemenden.
Kur’ân’a sorarsan; “gıybet” ne demek?
Ölmüş bir kardeşin etini yemek!
Kim ki; bu vahşetten tiksinmiyorsa;
Dünyayı fethetse beyhude emek…
Ey şair! Kaleminle, çanak tutma harama,
Şöhret bataklığında, izzet, ikbâl arama.
İnsan nefsi kapılır, alkışların sesine;
Arada bir bakıver, Şuarâ Sûresi’ne .
-281-