Medycyna Wieku Rozwojowego

732
Bo˝enna Dembowska-Bagiƒska i wsp.
Nowotwory u m∏odzie˝y wg danych amerykaƒskich wyst´pujà z takà samà cz´stoÊcià
u obu p∏ci (1). Natomiast w Anglii cz´Êciej stwierdza si´ je u ch∏opców.(2)
W naszym materiale rozk∏ad zachorowaƒ u ch∏opców i dziewczàt by∏ podobny we
wszystkich nowotworach. Stwierdzono natomiast przewag´ ch∏opców w przypadku
mi´saków koÊci, nieziarniczych ch∏oniaków i guzów mózgu i przewag´ dziewczàt
w przypadku choroby Hodgkina co potwierdzajà inni autorzy (1,2,6,7).
Wydawa∏oby si´, ˝e m∏odzie˝ i dzieci m∏odsze zapadajà na podobne choroby nowotworowe
jednak cz´stoÊç wyst´powania poszczególnych nowotworów w obu grupach
wiekowych jest ró˝na. Z badaƒ epidemiologicznych prowadzonych w USA wynika,
˝e u m∏odzie˝y najcz´Êciej wyst´pujà; ziarnica (19%), guzy zarodkowe gonadalne
(14%), guzy oÊrodkowego uk∏adu nerwowego (10%), nieziarnicze ch∏oniaki (7%), raki
tarczycy (7%), czerniaki (7%), ALL (6%).
W naszym materiale najliczniej reprezentowane sà nowotwory oun. Spowodowane
jest to najprawdopodobniej tym, ˝e Klinika Onkologii IPCZD jest koordynatorem
leczenia guzów oun w Polsce. Rozk∏ad pozosta∏ych nowotworów litych jest podobny
do tych z badaƒ amerykaƒskich.
WÊród nowotworów z∏oÊliwych oÊrodkowego uk∏adu nerwowego u doros∏ych
stwierdza si´ najcz´Êciej glejaki o wysokim stopniu z∏oÊliwoÊci, bardzo rzadko wyst´pujà
nowotwory typu Medulloblastoma/PNET (8). U dzieci najcz´Êciej stwierdza si´
glejaki o niskim stopniu z∏oÊliwoÊci a z nowotworów z∏oÊliwych medulloblastoma /
PNET. Z danych Survailance, Epidemiology, End-Results (SEER) wynika, ˝e u m∏odzie˝y
najcz´Êciej wyst´pujà glejaki.
U naszych pacjentów przewag´ stanowili chorzy z glejakami o wysokim stopniu
z∏oÊliwoÊci oraz Medulloblastoma / PNET.
U dzieci i m∏odzie˝y istniejà równie˝ ró˝nice w wyst´powaniu ró˝nych podtypów
patomorfologicznych tego samego nowotworu. I tak u m∏odzie˝y wÊród ch∏oniaków
najcz´Êciej stwierdza si´ rozlanego olbrzymiokomórkowego ch∏oniaka z komórek
B a u dzieci m∏odszych ch∏oniaka limfoblastycznego i typu Burkitta (9) a w obr´bie
mi´saków tkanek mi´kkich u m∏odzie˝y dominujà guzy o budowie innej ni˝ pochodzenia
z mi´Êni poprzecznie prà˝kowanych (non rhabdomyosarcoma), które u dzieci m∏odszych
stanowià 20-25% wszystkich mi´saków tkanek mi´kkich. (2,10)
Dane te potwierdzajà nasze obserwacje. Tylko dwóch chorych stwierdzono ch∏oniaka
typu Burkitta a wÊród mi´saków tkanek mi´kkich rhabdomyosarcoma stanowi-
∏y 25% mi´saków tkanek mi´kkich.
Prze˝ycia 5-letnie w nowotworach u m∏odzie˝y wynoszà ok. 77% (1).
Najgorsze wyniki leczenia obserwuje si´ u m∏odzie˝y w bia∏aczkach, ch∏oniakach,
nowotworach oÊrodkowego uk∏adu nerwowego i mi´sakach. Sà one gorsze ni˝
u dzieci m∏odszych (3). W nowotworach oun tylko dzieci poni˝ej 3 roku ˝ycia rokujà
podobnie êle jak m∏odzie˝.
W nowotworach pochodzenia embrionalnego jak nephroblastoma, neuroblastoma
czy rhabdomyosarcoma rokowanie pogarsza si´ z wiekiem i u m∏odzie˝y jest znamiennie
niekorzystne w porównaniu z dzieçmi m∏odszymi. Wià˝e si´ to najprawdopodobniej
z niekorzystnymi czynnikami biologicznymi guza (11).
DoÊç dobre rokowanie u dzieci, m∏odzie˝y i doros∏ych obserwuje si´ w chorobie
Hodgkina (12) i nowotworach germinalnych z lokalizacjà gonadalnà (13).