Integracja i dyskryminacja – krajobraz 2009 - Instytut Spraw ...

Stosunek Polaków do cudzoziemców w świetle badań opinii publicznejAutorzy i komentatorzy badań socjologicznych prowadzonych w latach 90. wskazywaliniekiedy na wyższy stopień niechęci Polaków do „obcych etnicznie” niż miało to miejsce wkrajach Europy Zachodniej. Niektórzy socjologowie posuwali się wręcz do takich stwierdzeń,jak to, że „(…) obecnie jesteśmy jednymi z najbardziej ksenofobicznych Europejczyków” 164 .W rozmaitych badaniach pojęcie „ksenofobii” stosuje się jednak bardzo szeroko – jakowskaźniki ksenofobii traktuje np. stosunek do przyjazdu cudzoziemców do kraju, stopieńzainteresowania warunkami życia imigrantów, stosunek do udzielania pomocy imigrantomitp. (patrz wcześniej). Z. Bokszański przytacza przykładowo badania międzynarodoweInternational Social Survey Programme (ISSP) z 1995 dotyczących tzw. „indeksuksenofobii” 165 . W badaniu tym, respondenci mieli wyrazić na pięciopunktowej skali (gdzie 0to odpowiedź najbardziej sprzyjająca „obcym”, a 4 – najbardziej nieprzyjazna) swój stosunekdo poniższych twierdzeń:− Przybysze z innych krajów przyczyniają się do zwiększenia przestępczości− Przybysze z innych krajów przyczyniają się do rozwoju gospodarki− Przybysze z innych krajów odbierają pracę ludziom urodzonym tutaj− Przybysze z innych krajów czynią kraj bardziej otwarty na nowe idee i inne kulturyWspomniany indeks zawierał się w skali 0-16, gdzie 16 oznaczało najwyższe natężenie takrozumianej „ksenofobii”. Niezależnie od trafności operacjonalizacji pojęcia „ksenofobia” (wmoim przekonaniu błędnej; należało raczej mówić o obawach), Polska z wynikiem 8,8plasowała się na dość wysokiej pozycji na tle innych krajów.164 A. Grzymała-Kazłowska, Trzy wymiary tolerancji w Polsce i Europie, w: Polacy wśród Europejczyków (red.A. Jasińska-Kania, M. Marody), Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2002, s. 19584