Kazimierz M. - Politechnika Radomska

SZTUKA
WSPÓŁCZESNA
SYMPOZJUM
arteria – Rocznik Katedry Sztuki
1986-1994 uznawane są za erę Paintboxa, erę technologii cyfrowej jako narzędzia, której koniec
wiąże się z szerokim, światowym startem World Wide Web w roku 1994. Kolejne lata, począwszy
od roku 1995 to era multimediów trwająca do dziś 5 .
TECHNOLOGIE CYFROWE JAKO NARZĘDZIE
Wielu współczesnych artystów używa programów komputerowych i innych cyfrowych technologii
we własnej twórczości. Christiane Paul zwraca uwagę, że z jednej strony ich dzieła
odzwierciedlają charakterystyczne dla cyfrowych technologii właściwości i są refleksją nad językiem
i estetyką tego medium. Z drugiej strony wielu artystów używa komputerów tak, jakby to było
narzędzie ręcznego kreowania, jak pędzel czy ołówek, bez wnikania w elektroniczne procesy6 .
Szczególnie jest to widoczne w cyfrowo zmienianej fotografii, grafice komputerowej, w łączeniu,
mieszaniu i cyfrowym przetwarzaniu malarstwa, rysunku i grafiki, tworzeniu animacji, a także
w generowaniu przestrzennych obiektów, obejmującym zakres od programów modelujących do
sterowania fabrycznymi maszynami.
W obszarze technologii cyfrowych jako narzędzia,
znajduje się wiele przykładów abstrakcji geometrycznej,
zarówno z czasów pionierskich jak i z obecnej praktyki
artystycznej.
Ben F. Laposky
Amerykański matematyk i artysta, jeden z najwcześniejszych
innowatorów sztuki komputerowej. W 1950
roku stworzył pierwsze graficzne obrazy wygenerowane
przez elektroniczną (analogową) maszynę. Nazywał
swoje prace oscillons oraz „elektronicznymi abstrakcjami”.
PRACE: Oscillon Number Four, 1950
http://www.dam.org/laposky/index.htm
Herbert W. Franke
Aktywny na takich polach jak: badania przyszłości, speleologia,
grafika komputerowa czy sztuka elektroniczna.
W 1979 r. był współfundatorem Ars Electronica w Linzu,
Austria. Autor wielu performances i wystaw 7 .
W komentarzu do swoich prac napisał, że: „używanie komputera do tworzenia artystycznych
grafik nie jest najważniejsze. Najbardziej interesujący jest cel cyfrowych systemów. Jest to pole do
sprawdzenia nowych pomysłów i wprowadzenia nowych metod. Praca z nowym instrumentem, na
drodze doświadczeń, otwiera możliwości
ekspresji w niekonwencjonalny
sposób. Jej skutki są wysokiej wartości
zarówno dla sztuki jak również dla
praktyczniej zorientowanych dziedzin.
Jednym z aspektów cyfrowej
grafiki jest pomost między sztuką,
technologią, nauką – i codziennym
życiem” 8 .
PRACE: Lichtformen, 1953-55, Oszillogramme,
1956, Elektronische Grafiken,
1961-62, Seria DRAKULA, 1970-71,
Seria Grün, 1975, Seria Trapez, 1979-
92, Superpositionen, 1979-92, Seria
Großstadtlichter, 1980, Verstrebungen,
2002, Verzahnungen, 2006, Beispiele
für die Serie „Gefaltete Kugeln“ Varia-
5 Krótka historia sztuki cyfrowej oparta została na materiałach Digital Art Museum http://www.dam.org/history/index.htm
6 P. Christiane, Digital Art, Thames & Hudson, Word of Art, London 2003.
7 Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/Herbert_W._Franke
8 http://www.biologie.uni–muenchen.de/~franke/WsFr5.htm
Ben F. Laposky, Oscillon Number Four 1950.
Herbert W FRANKE, Lightforms (we współpracy z Andreasem Huebnerem)
– 1953–1955 © Copyright 1999–2008, Digital Art Museum.