Kazimierz M. - Politechnika Radomska

arteria – Rocznik Katedry Sztuki
alizacje, które możemy oglądać, są związane z kwadratem i jego trzykrotną powtarzalnością
w różnym układzie. Powstają w oparciu o program komputerowy lub samodzielnie skonstruowany
algorytm. Olszewski za grafikę cyfrową uważa utwór powstały w oparciu o program komputerowy.
Nie uważa za grafikę cyfrową utworów rysunkowych i malarskich tworzonych tradycyjnie,
a następnie poprzez skaner przekształconych w bitmapę i wydrukowanych przy pomocy plotera
lub drukarki. Tak powstały twór uważa za reprodukcję 14 .
PRACE: Mapa bitowa 1, Mapa bitowa 2, Mapa bitowa 3, Seria T.
Carl Fudge
Michael Brennan pisze w Art Net, że obrazy z serii Camouflaged
oparte są na digitalizowanych motywach z obrazu
Andy Warhola Camouflage i z japońskich grafik erotycznych.
Zachowując tylko nieznaczny ślad ich źródła są przejściem
od natury do abstrakcyjnych, kalejdoskopowych wzorów,
przeskakujących, fluktuujących między materialnością
i wirtualnością. Jego hybrydowe prace, oparte na złożonym
procesie łączącym technologię komputerową i tradycyjne
media, tworzone są w oparciu o wzajemne oddziaływanie
przypadku i kalkulacji 15 .
PRACE: Z serii CAMOUFLAGED: Rhapsody Spray 4, 2000,
They’re Everywhere, 2002, Tattooed Blue 3, 2003, Overflow
Brown, 2005, Level 4, 2005.
TECHNOLOGIE CYFROWE JAKO MEDIUM
Główna różnica między obrazami cyfrowymi a obrazami z dziedzin sztuk pięknych, takich jak
malarstwo, grafika czy rysunek, polega na tym, że obrazy cyfrowe są w pełni transformowalne.
Możliwość manipulowania nimi, jak pisze Andrzej Gwóźdź, pełna dostępność i dyspozycyjność
każdego piksela stanowią o tym, co w obrazowości elektronicznej pozwala dostrzec rodzaj designu,
zastępującego pędzel i pigmenty malarza pędzlem elektronicznym. Obrazy te są możliwe
każdorazowo do ponownego skonstruowania od nowa. Owe kryterium manipulowalności odróżnia
je wyraźnie od obrazów projekcyjnych właściwych dla kina i obrazów drukowanych, właściwych
sztukom pięknym, i tworzy trzeci typ dyspozytywów widzenia: obraz-światło16 .
Traktowanie technologii cyfrowych jako medium, a nie narzędzia, wprowadza konieczność używania
elektronicznej platformy w całym procesie tworzenia, od pierwszego szkicu do prezentacji
prac, a także wiąże się z właściwymi dla tej platformy możliwościami. Najbardziej popularnym
paradygmatem cyfrowego medium jest zasada uzyskiwania losowego dostępu do danych jako
podstawa zbierania, gromadzenia i przetwarzania informacji. Kolejną ważną cechą tego medium
jest kompleksowa interaktywność, m.in. z zasadami współuczestnictwa, współużytkowania i współtworzenia.
Jeszcze inne ważne cechy to możliwość wizualizowania danych oraz dostosowywania
medium do potrzeb użytkownika.
Nie wszystkie dzieła sztuki cyfrowej oparte są na wszystkich wymienionych cechach i zasadach.
Artyści wybierają te, które najlepiej pasują do ich koncepcji, np. mogą powstawać realizacje
interaktywne ale bez możliwości zmiany parametrów, mogą powstawać realizacje oparte o losowy
dostęp do bazy danych, ale bez możliwości np. współuczestniczenia, itp.
Przedstawię teraz kilku autorów, których realizacje opierają się w przedstawionym paradygmacie.
I/O/D
Grupa artystów pracujących w Londynie: Matthew Fuller, Colin Green, Simon Pope. Rozpoczęli
działalność w 1994 roku. Początkowo współpracowali z artystami, pisarzami i muzykami, ale sceptycznie
odnosili się do eksploatowania konwencji interfejsu. Te doświadczenia doprowadziły ich
do stworzenia „spekulatywnego oprogramowania” (speculative software) zawierającego I/O/D4: The
Web Stalker. WebStalker jest niezwykłą przeglądarką, która imituje strukturę Internetu ale nie pokazuje
14 Na podstawie materiałów własnych artysty.
15 http://www.feldmangallery.com/pages/exhsolo/exhfud05.html
16 A. Gwóźdź, Technologie widzenia, czyli media w poszukiwaniu autora: Wim Wenders, Universitas, Kraków 2004,
s. 87-90.
Carl Fudge, fragment wystawy Camouflaged, 2005,
Ronald Feldman Gallery, New York, USA.
SZTUKA
WSPÓŁCZESNA
SYMPOZJUM