Programska knjižnica 9. Lošinjskih dana bioetike - Hrvatsko ...

making within “End of Life Care” (EOLC), in three key situations: triage,
limiting therapy and/or reanimation, failure to provide life support. A formal
discussion does not contribute to predicting the future health of the
patient. Assessment of the patient on the grounds of data on quality of life
may be inaccurate, and decisions of doctors in the ICU may reflect their
subjective attitudes. Therefore, the managing of critically ill patients requires
maximally serious approach that involves all members of the ICU
team, consultants and family. In this paper we will show examples of good
ethical practices in dealing with critical patients, and effective cooperation
within the medical team, as well as how to communicate with their
families.
DRAGAN ILIĆ 1 , VIKTORIJA CUCIĆ 2
1
Zavod za zdravstvenu zaštitu studenata, Beograd, Srbija /
Institute for Student Health Protection, Belgrade, Serbia
2
Medicinski fakultet, Univerzitet u Beogradu, Srbija /
School of Medicine, University of Belgrade, Serbia
ZDRAVSTVENI RADNIK I DISKRIMINACIJA
Jednak odnos prema svakom pacijentu i princip »ne naškoditi« integralni
su dio klasične etičke paradigme liječničke profesije. Po tko zna koji
put u povijesti, jedna bolest – ovog puta više i snažnije nego ikada – naime,
HIV, predstavlja veliki izazov za nju. Srbija je nedavno usvojila zakon o
zabrani diskriminacije i time je, reklo bi se, bar de jure otklonila mogućnost
diskriminacije na društvenom, najvišem nivou. Otkloniti diskriminaciju na
institucionalnom nivou teži je i kompleksniji posao. U domaćoj literaturi
nalaze se svjedočenja pacijenata o diskriminatorskoj praksi u zdravstvenim
ustanovama, dok zdravstvene radnike karakterizira neprepoznavanje problema
i, u nastavku na to, negacija njegovog postojanja.
U okviru projekta »Osnaženje za prepoznavanje i reagiranje« uradili
smo malo istraživanje u tri doma zdravlja i dva zavoda u Beogradu (siječanj
2010.), na ukupno 110 zdravstvenih radnika i evo nekih rezultatata:
– 31% anketiranih smatra da postoji razlika među pacijentima koji su
se inficirali HIV-om putem transfuzije i onih koji su se inficirali
zbog narkomanije ili seksualnim putem,
70