VEELHEID EN BINDING

DIE TWEE BROERS
1. Twee broers gaan jag. Hulle vind 'n klompie potte, wat
in 'n ry staan. Die ouer broer is bang vir die potte, maar die
jonger broer keer hulle om. Uit die laaste pot kom 'n klein ou
vroutjie. Sy vra die ouer broer om saam met haar te gaan.
Hy zwier. Die jonger broer willig in. Die ouer broer volg.
2. Hulle kom in 'n land waar daar 'n boom is met vee
(„a tree which has cattle"). Sy (die ou vroutjie) sê die jonger
broer aan om die boom te kap, en as hy dit 'n paar keer doen,
kom daar hou vir hou die volgende diere uit: 'n jong bul,
'n groot trop vee, 'n skaai, 'n bok en 'n wit os.
3. Hulle vertrek, en laat die ou vrou agter, maar jaag die
vee aan. Dit is droog. Hulle kom by 'n krans. Aan die voet
van die krans is water. Die jonger broer bind 'n tou om die
ouer broer en laat hom afsak na die water. Hy drink, en word
weer opgetrek. Die ouer broer laat die jongste staan toe hy
hom op sy beurt by die krans laat afsak het. Tuis gekom, se
die ouer broer dat die vee syne is en dat die ou vrou hulle aan
hom gegee het en dat sy broer vóór hom huis toe gegaan het.
4. Die volgende oggend kom daar 'n voël en sé: „Julle kind
is in die water gegooi." Die mense volg die voël en kry die
jonger seun wat hulle alles vertel wat gebeur het. Hy word
gered. As hulle tuis kom, sien hulle dat die ouer broer
gevlug het.
— Hoewel die spikkelkoei (of gespikkelde os) nie in hierdie
variant voorkom nie, kom sy wél voor in die sprokie soos
dit in Suid-Sotho in Basoetoeland vertel word. Hierin dwing
die on vroutjie die jonger broer om haar op sy rug te dra.
byvoeg dat die betrokke informasie van Bantoloë verkry is nadat die
analise van die gedig reeds voltooi was — nadat die gedig dus al self
kans gehad het om sy sé te s2, en op 'n stadium toe dit reeds duidelik
geblyk het dat meer informasie nie die selfgenoegsaamheid van die gedig
sou verminder nie.