17.08.2013 Views

VEELHEID EN BINDING

VEELHEID EN BINDING

VEELHEID EN BINDING

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

62<br />

woord „toe" (C3) blootlê. Die begin van hierdie strofe-vorm<br />

is dus nie tegelykertyd die „begin" in linguistiese opsig nie.<br />

Linguistics lê die begin van D in C.<br />

Dl enjambeer na D2 en word weer dubbel voltooi, met<br />

twee voorsetselgroepe in adverbiale funksie. D2a en D2b is<br />

verder weerspieëling-in-miniatuur van die herhalingsverskynsel<br />

in Dl en C3 („sak 'n duisend vere” / „sak 'n duisend<br />

kraaie"; „oor die bloed, oor die klip").<br />

Die afsluiting van D2 verskil van die afsluiting in die<br />

posisioneel-ooreenstemmende verseindes A2, B2 en C2, waarin<br />

ons, ten spyte van variasies binne die versvorm, nog elke<br />

keer 'n begrensing deur 'n komma aangetref het, gevolg deur<br />

„toe" aan die begin van die volgende vers. In D2 is die model<br />

totaal verstoor: stippeltjies markeer die verseinde D2 wat<br />

terselfdertyd die einde van die sintaktiese eenheid C.D(1+2)<br />

is. Dat dit die einde van die sintaktiese eenheid is, is egter<br />

eers herkenbaar in die tipografiese gegewe dat die volgende<br />

vers met 'n hoofletter begin — stippeltjies is naamlik 'n<br />

hibridiese interpunksiemiddel (vgl. p. 52). Ons kan sê dat<br />

dit geen afsluiting is voordat 'n nuwe sin onteenseglik begin<br />

nie. En daarom kan ons van stippeltjies praat as die interpunksie-van-die-twyfel,<br />

die interpunksie wat nie „weet" of<br />

daar afgesluit word, en of daar vertraag word om daarna<br />

voort te gaan nie. 43<br />

D3 vang inderdaad aan met 'n uitroep, „O"; dit is 'n geheel<br />

nuwe sintaktiese eenheid van 'n soort wat volkome verskillend<br />

is van wat tot dusver aangebied was — 'n vraende eenheid.<br />

Samevattend kan 'n mens sê: na die toenemende versnelling,<br />

gekonstitueer deur die wyse waarop die strofe-vorm as gegewe<br />

beperking, sintakties steeds anders beset is, gekonsti-<br />

tueer deur steeds korter en meer sub-eenhede binne die strofe<br />

waarin die hoogste versnelling uiteindelik bereik-grense,<br />

word in die deurbreek van die strofegrens (deur die inter-<br />

43 Hiermee word nie verwys na 'n twyfel, 'n onmag by die digter of<br />

skrywer nie, maar alleen na die funksie wat sodanige interpunksie binne<br />

die teks het of kan hê.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!