17.08.2013 Views

VEELHEID EN BINDING

VEELHEID EN BINDING

VEELHEID EN BINDING

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

72<br />

Die meeste heffings per vers word hiervolgens in C2 en C4<br />

gevind; albei het vier heffings, en C4 vorm bowendien 'n<br />

emfatiese uitsondering vanweë die afwesigheid van dalings<br />

in die vers. Daar is alleen markante pouses tussen die heffings.<br />

Daar is twee verse (A2 en D1) met drie heffings, een waar<br />

sprake is van twee-en-'n-halwe aksent (A3), en één waar,<br />

om dieselfde rede as in A3, sprake kan wees van drie-en-'nhalwe<br />

aksent (C3).<br />

Of die ossilering van heffings tussen die grense van twee<br />

en vier sinvol is, en watter informasie daardeur gegee word,<br />

laat ons hier vanweë die aard van ons probleemstelling buite<br />

beskouing. Die oorheersing van die tweeheffingsvers toon<br />

egter duidelik 'n ordening in die ritmiek, wat in hoë mate<br />

eenders verloop van strofe tot strofe.<br />

§ 4. Rym en „weerklank". Ook die rym en ander klank<br />

kan 'n eenheidskonstituerende moment wees, en-verskynsels<br />

ons merk in hierdie gedig dat daar wel deeglik sprake is van<br />

reëlmaat in die rymskema. In A en C is die rymstelling a b c b<br />

(staande eindrym); in B en D is die rymstelling ook a b c b,<br />

maar die eindryme is assonerend, met dieselfde sonant in B2<br />

en B4 as in D2 en D4 (mik — sit; klip — pik). 9<br />

Ons het vroeër op 'n verband tussen „stippels" (D4) en die<br />

eer, ste lid van die samestelling „spikkelkoei" (A4) gewys —<br />

'n verband wat nie alleen op grond van 'n sinonimiteit tussen<br />

„stippels" en „spikkel-" gelê kon word nie, maar wat ook<br />

setel in die verwante klankstruktuur van die woordliggame<br />

(vgl. p. 56).<br />

'n Klein eggo van die dominante klank in „stippels" en<br />

„spikkel-", kan ons nou sê, is telkens aanwesig — in die<br />

beklemtoonde assonerende eindposisies van B2 en B4, en D2<br />

en D4, en ook in die beklemtoonde eindposisie van Cl.<br />

Die klein weerklankreeks mag ons as 'n subtiel-bindende<br />

9 Ons maak hier geen verskil tussen assonansie en halwe rym nie.<br />

Vgl. Wolfgang Kayser, Kleine Deutsche Versschule, Bern 1951, p. 92-94.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!