You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
72<br />
Die meeste heffings per vers word hiervolgens in C2 en C4<br />
gevind; albei het vier heffings, en C4 vorm bowendien 'n<br />
emfatiese uitsondering vanweë die afwesigheid van dalings<br />
in die vers. Daar is alleen markante pouses tussen die heffings.<br />
Daar is twee verse (A2 en D1) met drie heffings, een waar<br />
sprake is van twee-en-'n-halwe aksent (A3), en één waar,<br />
om dieselfde rede as in A3, sprake kan wees van drie-en-'nhalwe<br />
aksent (C3).<br />
Of die ossilering van heffings tussen die grense van twee<br />
en vier sinvol is, en watter informasie daardeur gegee word,<br />
laat ons hier vanweë die aard van ons probleemstelling buite<br />
beskouing. Die oorheersing van die tweeheffingsvers toon<br />
egter duidelik 'n ordening in die ritmiek, wat in hoë mate<br />
eenders verloop van strofe tot strofe.<br />
§ 4. Rym en „weerklank". Ook die rym en ander klank<br />
kan 'n eenheidskonstituerende moment wees, en-verskynsels<br />
ons merk in hierdie gedig dat daar wel deeglik sprake is van<br />
reëlmaat in die rymskema. In A en C is die rymstelling a b c b<br />
(staande eindrym); in B en D is die rymstelling ook a b c b,<br />
maar die eindryme is assonerend, met dieselfde sonant in B2<br />
en B4 as in D2 en D4 (mik — sit; klip — pik). 9<br />
Ons het vroeër op 'n verband tussen „stippels" (D4) en die<br />
eer, ste lid van die samestelling „spikkelkoei" (A4) gewys —<br />
'n verband wat nie alleen op grond van 'n sinonimiteit tussen<br />
„stippels" en „spikkel-" gelê kon word nie, maar wat ook<br />
setel in die verwante klankstruktuur van die woordliggame<br />
(vgl. p. 56).<br />
'n Klein eggo van die dominante klank in „stippels" en<br />
„spikkel-", kan ons nou sê, is telkens aanwesig — in die<br />
beklemtoonde assonerende eindposisies van B2 en B4, en D2<br />
en D4, en ook in die beklemtoonde eindposisie van Cl.<br />
Die klein weerklankreeks mag ons as 'n subtiel-bindende<br />
9 Ons maak hier geen verskil tussen assonansie en halwe rym nie.<br />
Vgl. Wolfgang Kayser, Kleine Deutsche Versschule, Bern 1951, p. 92-94.