Jaarverslag 2011 met daarin het geconsolideerde - Tessenderlo ...

Financiële risico’s 1
Kredietrisico
Het kredietrisico is het risico van
wanbetaling door een tegenpartij
met betrekking tot de verkoop
van goederen of dienstverlening.
Wanbetaling kan de kasstroom
negatief beïnvloeden.
Om dit risico in te dijken,
heeft Tessenderlo Group een
kredietbeleid ingevoerd met
aanvragen voor kredietlimieten,
goedkeuringsprocedures en een
voortdurende bewaking van het
kredietrisico. Daarnaast wordt
de inning van een deel van het
openstaand krediet uitbesteed
(non-recourse factoring).
Liquiditeitsrisico
Het liquiditeitsrisico is het risico
waarbij een onderneming over
onvoldoende middelen kan
beschikken om zijn financiële
verplichtingen op elk moment
na te komen. Niet voldoen aan
de financiële verplichtingen kan
leiden tot significant hogere
kosten. Het kan bovendien de
reputatie van de onderneming
negatief beïnvloeden.
De groep heeft een aantal acties
ondernomen om deze risico’s in
te perken:
• de uitwerking van een nonrecourse
factoringprogramma
voor een bedrag van 200
miljoen euro aan het einde van
2009;
• een gesyndiceerde
kredietfaciliteit van 500 miljoen
euro om de groep liquide
middelen te bezorgen met
looptijden van 18 maanden en 3
jaar in februari 2010;
• een private plaatsing van
obligaties met een looptijd van
5 jaar in oktober 2010;
• de inschrijving op een
Braziliaanse lening met een
looptijd van 12 jaar voor een
bedrag van 56 miljoen BRL (23
miljoen euro) in oktober 2010;
• de wijziging van de
gesyndiceerde kredietfaciliteit
aangegaan in februari 2010
met een daaruit voortvloeiende
stijging van de looptijd tot
5 jaar, met meer flexibiliteit
voor de activiteiten (een
totaalbedrag van 450 miljoen
euro) in april 2011.
Daarnaast maakt de groep
regelmatig prognoses op korte
en lange termijn. Zo kan ze de
financiële middelen afstemmen
op de verwachte behoeften.
Risico’s met betrekking tot
de prijzen van producten
en grondstoffen
De beschikbaarheid en de prijs
van grondstoffen schommelen.
Dat kan een grote impact op
de rentabiliteit hebben. De
waarde van de voorraden van
afgewerkte producten kan in prijs
afnemen als gevolg van de wet
van vraag en aanbod. Daarnaast
zijn de energieprijzen een
onvoorspelbare factor. Ook die
kunnen de rentabiliteit aantasten.
De groep beheerst deze risico’s
door:
• de aankoopstrategie
voortdurend te evalueren;
• de risico’s van de
waardevermindering van de
voorraden te delen met de
leveranciers;
• een prioriteit te maken van een
duurzame energiestrategie;
• de afhankelijkheid van
leveranciers zo veel mogelijk te
spreiden;
• een aangepaste verhouding
tussen verkoop- en
aankoopprijzen.
Wisselkoersrisico
Het wisselkoersrisico is het
risico waarbij de waarde van
een financieel instrument
kan wijzigen als gevolg van
wisselkoersschommelingen.
De groep is blootgesteld aan
een wisselkoersrisico op de
verkopen, aankopen en leningen
die uitgedrukt zijn in een andere
munt dan de functionele munt
van de onderneming. De munten
die aanleiding geven tot dit risico
zijn voornamelijk de US-dollar
(USD), het Britse pond (GBP), de
Poolse zloty (PLN), de Chinese
yuan (CNY), de Argentijnse peso
(ARS), de Braziliaanse real (BRL)
en de Hongaarse forint (HUF).
Als het gaat om gefactureerde
bedragen (klanten, leveranciers),
dan zijn dochterondernemingen
verplicht om hun nettopositie in
vreemde munt te communiceren
aan Tessenderlo Finance NV, een
Belgische dochteronderneming.
1 Raadpleeg het hoofdstuk ‘Financiële instrumenten’ in het Financieel Verslag, Noot 28 voor een meer gedetailleerd overzicht van de
financiële risico’s met betrekking tot de situatie in 2011 en het beleid van Tessenderlo Group voor het beheer van dergelijke risico’s.
p60 Tessenderlo Group Jaarverslag 2011