Nummer 3/2011 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

More documents

Recommendations

Info

DE HERVORMING VAN DE BELGISCHE VERZORGINGSSTAAT: EEN KRONIEK5.2.1. <strong>Sociale</strong> dialoogOndanks het feit dat de liberale partners in de coalitie, en niet in het minst de Eersteminister zelf, oorspronkelijk sceptisch stonden tegenover de sociale dialoog, kondigdede regering aan dat de sociale partners actief zouden worden betrokken bijhet sociaaleconomische beleid van de regering.Het multisectoraal akkoord van 2000 omvatte akkoorden over loonbepaling en eenreeks maatregelen om werk te herverdelen. Hierbij merken we op dat het multisectoraalakkoord een weerspiegeling was van de Europese richtlijnen inzake werkgelegenheid.België was koploper bij de omzetting van deze richtlijnen in socialeakkoorden. Bovendien bezorgde het multisectoraal akkoord de NAR veel werk:maar liefst 19 hoofdstukken van het multisectoraal akkoord moesten ten uitvoerworden gelegd en zouden normaal gezien nationaal toepasselijke collectievearbeidsovereenkomsten moeten opleveren. De werkgevers waren echter ontgoocheld.Op sectorniveau streefden de vakbonden naar een loonsverhoging van 7% endat viel niet in goede aarde bij de werkgevers. Bovendien weigerden de vakbondenin te gaan op de eis van de werkgevers voor een grotere flexibiliteit en dus wildenze overuren op individuele basis niet versoepelen.Niettemin maakte het gunstige economische klimaat dat de dialoog vlotter verliep.De begrotingsmarges werden groter en in de sociale zekerheid werden zelfs begrotingsoverschottengenoteerd.5.2.2. Rondetafelgesprekken en “superministerraden”Opmerkelijk is dat de Regeringen-Verhofstadt I en II (1999-2007) de sociale dialoogvaak voerden in de vorm van rondetafelgesprekken. De sociale partners en vertegenwoordigersvan andere organisaties en groeperingen, maar ook tal van deskundigenkonden aan rondetafelgesprekken deelnemen waar een brede waaier van socialekwesties werd aangekaart. Met deze rondetafelgesprekken wilde de regering duidelijktot een zo groot mogelijke consensus komen aangaande een herziening vanhet socialezekerheidsstelsel.Bovendien hadden de Regeringen-Verhofstadt I en II de gewoonte om grootschalige,gespecialiseerde regeringsconclaven te houden, die al snel de bijnaam “superministerraden”kregen en die vaak buiten de hoofdstad plaatsvonden. Tijdens dezeconclaven werden beslissingen genomen over belangrijke aangelegenheden, die danmeteen ook aan de pers werden meegedeeld. Bijgevolg kregen deze “superministerraden”ook heel wat media-aandacht. De reeks maatregelen was doorgaans evenwichtig,zodat alle leden van de coalitie ze verkocht kregen. De aangekondigde maatregelenbevatten als algemene regel altijd een gedeelte sociale zekerheid en eengedeelte belastingen. Bovendien vielen ze vaak samen met een begrotingsherziening.431
BELGISCH TIJDSCHRIFT VOOR SOCIALE ZEKERHEID - 3e TRIMESTER <strong>2011</strong>5.3. MODERNISERING VAN DE SOCIALE ZEKERHEIDIn oktober 2000 dienden de sociale partners unaniem een voorstel in voor een reeks“sociale correcties” in de sociale zekerheid. In eerste instantie moesten deze correctiesde schuldenberg met acht miljard Belgische frank verminderen. Een tweededoelstelling was erop gericht de loonwig – het verschil tussen het brutoloon en hetbeschikbare loon – te verkleinen, in de eerste plaats door de “bijzondere socialezekerheidsbijdrage”te halveren. Dit was een soort van crisisbijdrage, die in 1994 alsonderdeel van het Globaal Plan werd ingevoerd en door de werkenden aan de socialezekerheid werd betaald. Bovendien werd het inkomen van gepensioneerden enpersonen met een handicap verhoogd. Hun prestaties werden aangepast aan de stijgingvan de welvaart. Verder stelden de sociale partners voor om alle uitkeringen teindexeren, één maand nadat de spilindex overschreden was, aangezien de uitkeringstrekkerstwee maanden lang op een automatische indexering moesten wachtenvooraleer hun uitkeringen stegen.De “rondetafel van de sociale solidariteit” werd in 2001 gelanceerd. Daags voor hetinitiatief werd aangekondigd, betoogden de vakbonden voor hogere socialezekerheidsuitkeringen,gelinkt aan de welvaart. De rondetafel van de sociale solidariteitmoest tegen december 2001 een langetermijnplan opleveren voor de hervormingvan de sociale zekerheid in de periode 2003-2010. De regering beloofde om in debegroting van 2003 financiële middelen op te nemen om deze verbeteringen te kunnendoorvoeren, maar het ging uiteindelijk slechts om een fractie van het bedrag datnodig was om aan de eisen van de vakbonden te voldoen, namelijk aan de welvaartgelinkte uitkeringen.De regering stelde oorspronkelijk twaalf onderwerpen voor de rondetafelgesprekkenvoor, maar voegde hieraan toe dat de onderhandelaars de onderwerpenbetreffende een hervorming van de sociale zekerheid nog konden aanpassen. Detwaalf onderwerpen waren: 1) sociale zekerheid en de link met de welvaart, 2)financiering, 3) gelijke kansen en bescherming, 4) sociaal Europa, 5) rechtvaardigesocialezekerheidsuitkeringen, 6) sociaal verantwoorde economie, 7) toegang totkwaliteitszorg, 8) nieuwe beroepsrisico’s, 9) strijd tegen armoede, 10) hogerearbeidsparticipatie, 11) beleid voor ouderen en tot slot 12) beleid voor personenmet een handicap. Toen het rondetafelgesprek van start ging, werden uiteindelijkslechts drie specifieke werkgroepen gecreëerd, waarvan elk een van de volgendeonderwerpen moest bestuderen: 1) de maximumfactuur, 2) de strijd tegen armoedeen 3) de nieuwe beroepsrisico’s.Toen de begroting werd opgesteld, bleek dat de regering, door een economische vertraging,niet de bijkomende middelen had voorzien om aan de eisen van de socialepartners te voldoen. Behalve de beperkte middelen die in het begin van het rondetafelgesprekwerden aangekondigd, werden ook geen bijkomende middelen voorzienom de uitkeringen op te trekken of de socialezekerheidsbijdragen te verlagen. Desociale partners verklaarden openlijk dat de gesprekken niet veel zin hadden en naeen korte hervatting van de activiteit eindigde het rondetafelgesprek in een impasse.432
Page 1:
33e trimester201153e jaargang33e tr
Page 4:
INHOUDPROGRESSIEVE DUALISERING VAN
Page 7 and 8:
BELGISCH TIJDSCHRIFT VOOR SOCIALE Z
Page 9 and 10:
Page 12 and 13:
PROGRESSIEVE DUALISERING VAN DE BIS
Page 14 and 15:
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22:
Page 26 and 27:
Page 28 and 29:
DE HERVORMINGEN VAN DEVERZORGINGSST
Page 30 and 31:
DE HERVORMINGEN VAN DE VERZORGINGSS
Page 32 and 33:
Page 34 and 35:
Page 36 and 37:
Page 38 and 39:
Page 40 and 41:
Page 42 and 43:
Page 44 and 45:
Page 46 and 47:
Page 48 and 49:
Page 50 and 51:
Page 52 and 53:
Page 54 and 55:
Page 56 and 57:
Page 58 and 59:
Page 60 and 61:
Page 62:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72: BELGISCH TIJDSCHRIFT VOOR SOCIALE Z
Page 121: BELGISCH TIJDSCHRIFT VOOR SOCIALE Z
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
Page 197 and 198:
Page 200 and 201:
DE INVLOED VAN DE EUROPESE INTEGRAT
Page 202 and 203:
Page 204 and 205:
Page 206 and 207:
Page 208 and 209:
Page 210 and 211:
Page 212 and 213:
Page 214 and 215:
Page 216 and 217:
Page 218 and 219:
Page 220 and 221:
Page 222 and 223:
Page 224 and 225:
Page 226 and 227:
Page 228 and 229:
Page 230:
Page 233:
REDACTIERAADVOORZITTERJos BERGHMAN,
show all

Nummer 3/2011 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?