kulleteyn1

- Ne ettiler
- Sövdüler.
dediler
- "Ne kadar Türk varsa anasını, a\Tadini.,.'' dediler.
- Sen de onlara sövseydin.
- Sövdüm ama ben tek (yalnızım).
- Sen ne dedin
- Ben de "ne kadar Kürt varsa anasını avradını... " dedim.
Kürt mollası, sevdiği "Türko"yu sevindirmek için "iyi etmişsin"
demiş o da pek sevinmişti.
Türk olmanın soyluluğu yanında, birbaşka neden de vardı kendini
herkesten başka görmesi için: "Ilim"d& herkesi gelip geçecekti.
Geçmek zorundaydı. "Basra'da Kûfe'de bulunmayacak Ölçüde büyük bir
âlim olacaktı". Babası Abdul'un dediği gibi. Basra'yı, Kûfe'yi ve
buradaki "âlim"leri ne kendisi, ne de babası görmüştü. Ama görür
gibiydi. Uzun uzun sakallı, cübbeli, fesli-sanklı ve de "nûr yüzlü"
hocalar. Başlarının ucunda nur direklenmişti. Nur direğinin bi ucu da
insanlar. İşte gelip bunların derecesine
ulaşacaktı. Sonra da geçecekti. Geçmek zorundaydı. Bunun için çok
çalışmalı, çok hızlı okuyup öğrenmeliydi. 15-20 yılda okunan dersleri
en geç 1-2 yılda okumalıydı. Okumak zorundaydı, ve okuyacaktı.
Yaşı kendisinden çok büyük bir ölünün sahibinin, -cenazesini
yıkadığı için- babasına verdiği ayakkabılardı ayağındakiler. "Potin"
bozması. Çok dayansınlar diye de altları kabaralarla doldurulmuştu.
Zaten çok büyük olan ayakkabılar, çakılan kabaralarla iyice
ağırlaşmıştı. Yarısından çoğu gitmiş olan çoraplarla giyiyordu bunlan.
Ve cılız mı cılız gövdesiyle çok zor taşıyordu. Bunun için de çoğu kez
çıkarıp çıplak ayakla geziyordu. Kuru zamanlarda kül, toz, toprak,
kurumuş insan ve hayvan boku, yer yer de tarladan, çayırdan taşınıp
saçılan dikenler olurdu ortalıkta. Yağışlı havalardaysa yazın bolca
17