kulleteyn1

da çarpar mıydı, çahk-ÇOİak eder miydi
- Benim de dileğim var.
- Söle dileğini.
- Beni okutan Hâfiz Celâl var ya!
-Hee!
- Beni çok dÖgİT. Sen söylersen dögmez. Kulaklarım yara oldu.
İşte sen de gölirsin. Ne suçum var Dersimi ohirim. Benden Öndekileri
de geçtim. Yine de dögir o.
- Ben SÖlerim dögmez artık.
- Bir dileğim daha var.
- Söle, dinlirim!
- Beni çebik (çabuk) büyüt, "âlim" olmam çebik olsun!
- Olacah.
- "Basra'll, Küfe'11 âlimleri" geçecek miyim
- Sen çoh ohu, geçeceksin.
- Kızmazsan soracahlanm var.
- Kızmam!
de!
- Vallaha kızmam, inanmirsin
- Sen kendini niye sahlİTSİn
- Düşmanlarım var.
- Vıy, sen de korhİT misin
- Helbet korhİTİm. "Tüfenk'leri (tüfekleri) var.
- Ey heye dur, senin yoh mu
- Yoh!
- Dur hele niye yaratmadın
-"Kâfır'lerbırahmadı.
- Vıy anam, ey hele dur sen Allah degil misin
- Allah'ım, ama kâfirler önüme geçti bu dünyada. Tüfenkleri hep
onlar yarattı. Ben onları Ahirette Cehennemde yahacam.
- Sen de yahacağmı onlara duyurmasaydm. Helbet düşman olurlar.
- Duyurmuş oldum işte.
- Sen işini bilmirsin!
- Sennediyirsinola!