kulleteyn1

* * *
- "Türko, Türko! Rabe, rabe!" (Türko, Türko, kalk, kalk!)
Kalktr Türko. Sabah ohnuş, cemaat namaza gelmişti.
Üstüyle başıyla yattığı yatağından doğrulup toparlandı. Ceketinin
iç cebine koyduğu parasına bakü. Bulamadı. İyice baktı; yok. Büyük
bir telaşla yanını - yöresini aradı ve buldu. Cebinden kaymış, yatağına
düşmüş, minderle yasüğın arasma girmişti paralar. Alıp yerine koydu.
Abdest almak için yürüdü. İbriğinde su kalmamışsa, pınara dek
gitmesi gerekecek. Baktı, biraz su var. -Yetindi, azar azar dökerek
abdestini aldı. Namaz kılanlara katıldı. Namaz bitti, herkes gitti. O da
biraz bekledikten sonra Safo'ların evinin yolunu tuttu.
Varıp kapıyı çaldı. Safo'nun anası çıktı. İçeri alır almaz da
ayağını sordu. O da deşildiğini ve rahatladığını söyledi. Safo
uyuyordu. Adam işe, harmana gitmişti. Sabo'ysa ağzı- yüzü bulaşık
birşeyler yiyordu.
Kadm onu, Safo'nun yatağının bir ucuna oturttu.
- Uzat ayağını da açıp bir bakayım.
Kadın sargıyı açu. Çiğnenip konmuş olan ekmek, kan vc irinden
görünmez olmuştu. Şiş miş dc kalmamıştı. Kadm, başını öbür yana
çevirmesini söyledi vc yarayı birden sıku.
-"Ahh!"
Yarası oldukça acımı.ştı yine. İçinde kalan irin de "pın" diye
çıkmışü. Bu arada dikenin de çıktığını söylüyordu kadın. Ve: ,
- "İşte, kocaman bir diken. Ağaç parçası gibi.." diye
gösteriyordu.
Baktı;",dikeni kendisi de gördü. Çok acdar çektirmiş, ama^sonunda
altedilmiş bir düşmana bakar gibi bakıyordu.
Kadm, bir çapıtla temizledi. Bir başka çapıu da sarıp bağladı.
- Hava almaması gerek.^ diye de uyarıda bulundu.
- Hava alırsa eskisi gibi mi olur
- Öyle olmazsa da şişer yine. Ağrır.
Kadın kalktı, biraz süt pişirip getirdi, yanma da ekmek koydu ve
99