kulleteyn1

-HaloAbdo,HaloAbdo!
Abdo dayı gitmiş.
Abdurrahman cenazeyle uğraşarak zaman yitirmenin doğru
olmıyacağım, doğuramıyan kadmı kurtarmak gerektiğini düşünerek
ayrıldı. Ebelik edecek kadının evine vardı. Kadın evdeydi. Durumu
anlauı Abdurrrahman. Ama yaşlı kadın, o karda, kışta dışarı nasıl
çıkacak ve götürülmek istenen eve nasıl gidecekti
- Gel, sırtıma bin!
Abdurrahman şutladı kadım. Ve düştü yola.
Bu sırada doğum yapamıyan kadının evinde neler oluyordu
Kadın acılarla bağurıyor, kıvranıyor; yanmdakilerse birşey
yapamıyar. Yalnız Osso, ağlıyan çocukla ilgileniyor, susturmaya
çabalıyor. Türko da bir şeye yaramış olmak için çıkmış ezan okuyor.
Doğum kolay olsun diye. Anası doğururken, babası böyle yapıyordu
çünkü.
Bir süre sonra Abdurrahman sutındaki yaşlı kadıhla yetişti.
Yaşlı kadın hemen kolları sıvadı. "Faki"lere de sobaya ısınması
için su koymalarını söyledi.
- Sonra siz bir yana çekilin, ben AUah'm izniyle doğurturum.
Yaşh kadının anlattığına göre, "çocuk ters çevrilmiş", doğum
onun için güç oluyormuş.
- Dişini biraz daha sık kızım, kurtulacaksın! •
^ Ve doğum gerçekleşti. Ana kurtuldu. Ne var ki, çocuk, birkaç
dakika yaşadı ancak. Yaşlı kadm, genç kadını yatıştırmaya, avutmaya
çahşıyordu:
- Daha çok gençsin. Çok çocuk doğurursun daha. Üzülme, canın
sağ olsun, kocanın canı sağ olsun!
Cenazeyi de getirmek gerekiyordu. Abdurrahman, genç kadına
duyurmadan, yaşlı kadına anlattıktan sonra, Oso'yu alıp çıktı. İki faki
varıp yüklendiler cenazeyi. Ve getirip dışarda, yarısına dek karlara
gömülü kağnının üstüne koydular. Sonra evden bir hasır götürüp
cenazenin üstüne örttüler. Yaşh kadına da -bi yana çekip- anlatülar.
Çıkmak zorundalardı. "Ratip" kazanmdaki karışımdan,bir tasa
koyduktan, biraz da ekmek buaküktan sonra çıkülar. Cenaze için yine
geleceklerini, yaşlı kadına anlattıktan sonra çıkmışlardı evden.
274