kulleteyn1

taşıyan kağnı "mazı"lannm kilometrelerce uzaktan duyulabilen
gıcırtıları.. Ve geceyi gündüze çevirme çabasında olan ay. Ay için
kimi toplumlarda "erkeklik" uygun görülmüş. Oysa o gece, tümüyle
"analaşmıştı". Öylesine sevecendi ışıklarıyla. Kucaklıyor, sarıyor,
bağrına basıyordu.
İlerlemeyi sürdürdü. Adımlan Safo'lanı doğru gidiyordu hep.
- AhtathSafo!
Bir geliverse. Yine soyunsa. Ağrıyan dişin bulunduğu yanağı
onun "tomurcuklanmış memeleri" üzerine koymak ne iyi olurdu.
Agn-mağn kalmazdı.
- Ah Safo, n'olur bir çıkıversen karşıya!
Oysa nerde Safo! Gecenin o saatinde, yatağında mışıl mışıl
uyuyordur; Ya da kendisinin anlattığı gibi uyur gibi yapıp, anasıyla
babasının "şey elmeleri"ni izliyordur yorganın alımdan. Onlar şey
etmek için alt üst olurken kimbilir neler duyuyordur.
İlerledi, gide gide; Safo'iann evinin önündeki yıkık duvarın üstüne
çıkıp oturdu. Vc ayaklarını salladı. Daldı: Safo yanındaydı. O da
ayaklarını uzatmıştı. Sonra soyunmuştu. İşte "tomurcuklanmış
memeler" açıkta. Başını, yüzünü, yanağını koyuyor ve sürüyordu
üzerlerine. Oh, ne sıcaktı, ne güzeldi. Yakınından bir kedinin
miyavlıyiu^ak sıçraması, onu da sıçrattı. Nc Safo kalmışü, ne de saiâsı.
Kendine gelirken dişinin sancısını yeniden duymaya başladı. Önceki
ölçüsünde olmasa da.. Kediden korkmuştu. Duvardan aşağıya inince
birden dikenli vc yaralı tabanının üzerine bastı, dişininkinc baskın
gelecek kadar acı duydu. Toparlanıp yürüdü. Bu kez camiye doğru.
Daha büyük bir topallamayla auniye vardı. Açıp kapıyı girdi. O da nc:
İçerdeki iki faki, üst üste!
Sineklerde de görmüştü benzer durumu. Avucuyla çok
yakalamıştı. Üst üste binmiş olarak.. Kurbağalarda, tosbağalarda da
görmüştü. Tavuklarda, kazlarda, "culuk"larda da. Koyunlarda, sığırlarda
da.. Allarda, eşeklerde de... Hele atlardaki durum,, çok belirgin ve
şaşılasıydı. Derenin uygun bir yerinde aygırlar, kısraklara "çekîlir"di.
O su-ada aygırların bacaklarının altından, soba borusu gibi ve up-uzun
bir nesne; aşağı yukarı iner kalkar; tam kıvamına gelince de iki ön
ayaklarını kaldıran aygır, kısrağa "atlar"dı. Hem de. ne atlama. Daha
görkemlisi olamaz.
85