kulleteyn1

- Ne mutlu sana. Senin de bir oğlun oldu işte. Beşikteyken ulu
bir âlim. Büyüyünce dünyayı kurtaracak. Seninle birlikte. Ne mutlu
sana!
Uyanınca aynı düşü bir daha görmeye çabalamışü. Uyumaya
zrarfamıştı kendini. Ama başaramamışa. Ne güzel bir düştü o.
"Düş"lerin nasıl "ta'bir" edileceğini az, çok öğrenmişti. Bu düşü
de yorumladı kendince. Güzel yorumlar yaptı. Geleceğine ve "âlim"
olmasına ilişkindi yorumları. Tüm benliğini derin, tatlı, anlatılmaz
duygular sarmıştı. Kartallı köyünde değildi sanki. Kapkara islerle,
soluk - osuruk kokularıyla kaplı ve havasız bir camide değildi. Ve
sanki dışarıda soluk kesen bir karakış yoktu. İçindeki dünya başka,
Aşındaki dünya başkaydı.
Bir sürü mutlu düşüncelerle kucak kucağa kaldıktan sonra kalktı,
ceketini, şalvarını giydi. İnce kilimlerden birine de bürünerek,
"abdesthane"ye gitmek üzere dışarı çıku. .Tipi kesilmişti. Kar da
yağmıyordu. Ama alabildiğine bir ayaz vardı. Elinde ibrik, koşarak
"abdesthane"yc girdi, çabuk çabuk işini görüp çıktı. Tam camiye
yönelmişti ki, kuUeteynde bir ses işitti. Bir dc baktı ki: Abdurrahman.
O soğukta soyunmuş. Çırıl çıplak. Abdurrahman'ın yanma varmaktan
kendini alamadı. Kulleteyn buz tutmuştu. Abdurrahman kıyıdan bir
kesim buzu kırmıştı. Ve daldı buzlu suya. Ağzına, burnuna da su
verdikten, "guslettikten" sonra hemen çıktı. Tiü-iyordu. Kurulanmadan
ve çabuk çabuk üstünü giymeye koyuldu. "Gece düşü azdığı, şeytan
atladığı vc cünüb olduğu" için "gusül abdesti" almıştı. Zorunluydu.
Sabah namazına hazırlık gerekti. Karakışın ayazında, kulleteynin
fırtıkh, balgamlı buzlarını kırıp yıkanmak, "cehennemde yanmak"tan
daha kolaydı. İnanmıştı Abdurrahman. Askerlikteki Mehmetçik'ler de
aynı tutumu gösterip kışta-kıyamette, bulabildikleri derelerin, çayların
buzlarını kırarak "boy abdesti" almıyorlar mıydı "Cünüplük"ten
kurtulmak için 'şarttı boy abdesti. Koşullar ne olursa olsun. "Din,
Şeriat" öyle diyordu. Suya batıp çıkmak, temizlenmek sayılıyordu.
.Abdurrahman da temizlenmişti işte. Tir tir titriyor olsa da-
"lemizlenmiş" olmanın rahatlığıyla koşup camiye girdi. Ve doğru
yatağa^ Biraz sonra ısınacaktı. Kendi gibi"faki"lerin, önlerinden ve
arkalarından çıkan sıcak havayla.. Köyünde bir türlü kavuşamadığı
269